Гостиница - Юрий Кукин

Ах, гостиница моя, ты гостиница,

На кровать присяду я, ты подвинешся.

Занавесишся песниц занавескою.

Хоть на час тебе жених, ты невеста мне.

Бабье лето, так и быть, не обидится.

Всех скорее позабыть, с кем не видеться.

Заиграла в жилах кровь коня троянского.

Переводим мы любовь, с итальянского.

Наплывает слог-туман, а в глазах укор,

Обязательный обман- умный разговор.

Сердце врет- люблю, люблю!

до истерики.

Невозможно кораблю без америки.

Ничего у нас с тобой не получится.

Как ты любишь голубой мукой мучиться.

Видишь, я стою босой перед вечностью,

Так зачем косить косой-человечностью.

Коридорные шаги- злой угрозою,

Было небо голубым, стало розовым.

А я на краешке сижу, и не подвинулся,

Ах, гостиница моя, ты гостиница.

О, менің қонақ үйім, сен қонақүйсің,

Мен төсекке отырамын, сен қозғаласың.

Өлеңдеріңді шымылдықпен.

Бір сағат болса да күйеу болдың, менің қалыңдығымсың.

Үнді жазы, солай болсын, ренжімейді.

Кіммен болмасын, бәрін ұмыт.

Тамырымда троялық аттың қаны ойнады.

Біз итальян тілінен махаббатты аударамыз.

Буын-тұман қалқып, қорлау көзінде,

Міндетті алдау - бұл ақылды әңгіме.

Жүрек өтірік – сүйемін, сүйемін!

истерияға.

Америкасыз кеме болуы мүмкін емес.

Сізге де, маған да ештеңе болмайды.

Көк ұннан азап шегуді қалай жақсы көресің.

Көрдің бе, мен мәңгілік алдында жалаңаяқ тұрмын,

Ендеше неге қиғаш-адамдық шабу.

Дәліздің қадамдары - жаман қауіп,

Аспан көгілдір болды, қызғылт түсті.

Мен шетінде отырмын және қозғалмадым,

Әй, менің қонақ үйім, сен қонақүйсің.