Говоришь, чтоб остался я - Юрий Кукин

Говоришь, чтоб остался я, чтоб опять не скитался я,

Чтоб восходы с закатами наблюдал из окна.

А мне б дороги далекие, да маршруты нелегкие,

Да и песня в дороге той, словно воздух нужна.

Чтобы жить километрами, а не квадратными метрами,

Холод, дождь, мошкара, жара — не такой уж пустяк!

И чтоб устать от усталости, а не от собственной старости

И грустить об оставшшихся, о себе не грустя.

Пусть лесною венерою пихта лапой по нервам бьет,

Не на выставках — на небе наблюдать колера.

И чтоб таежные запахи, а не комнаты затхлые,

И не жить в кабаках, а рукава прожигать у костра.

Говоришь, чтоб остался я, чтоб опять не скитался я,

Чтоб восходы с закатами наблюдал из окна.

А мне б дороги далекие, да маршруты нелегкие,

Да и песня в дороге той, словно воздух нужна.

Қалайын дейсің, қайта адаспаймын деп,

Терезеден күннің шығуы мен батуын көру.

Менде алыс жолдар болар еді, бірақ маршруттар оңай емес,

Иә, ән де сол жолда, ауа керек сияқты.

Шаршы метрмен емес, километрмен өмір сүру үшін,

Суық, жаңбыр, миджа, жылу - мұндай ұсақ-түйек емес!

Ал өз кәріліктен емес, шаршаудан шаршау үшін

Ал, өзіңді мұңайтпай, қалғанына қайғыр.

Орман венерасы шыршасы жүйкені табанымен ұрсын,

Көрмелерде емес - аспандағы түстерді бақылаңыз.

Тайганың иісі болуы үшін, көгерген бөлмелер емес,

Таверналарда тұрмаңдар, жеңдеріңді отқа жағыңдар.

Қалайын дейсің, қайта адаспаймын деп,

Терезеден күннің шығуы мен батуын көру.

Менде алыс жолдар болар еді, бірақ маршруттар оңай емес,

Иә, ән де сол жолда, ауа керек сияқты.