Karhunkierros - Waldgeflüster

Brich auch, der Sonne entgegen

Sieh dich vor, Vergessen lauert auf meinen Wegen

Mein sanftes Rauschen kündet von künft'gem Glück

Brich auf, und blicke nicht zurück

Vorbei an erquickenden Bächen und trägen Seen

An brüllend reißenden Strömen und stillen Mooren

In des Windes Armen sich wiegende Blätter

Begleiten einen Geist gehetzt vom Morgen

Tritt um Tritt schritt ich voran

Die Gedanken an Gestern verschwammen

Umgeben von des Waldes Stille

Scheint was einst fremd nicht länger zu zählen

Der einsame Pfad trug mich hinfort

Befiel mein Herz und riss es mit sich

Nicht länger kann ich von außen betrachtend

Nach dem inneren Grunde fragen

Das Fremde wich einem tiefen Vergessen

Und ließ nur das Heute zurück

Der mächt'gen Stämme einsam Rufen

Ließ die Grenzen verschwimmen

Des Waldes Herz und das Mein’ge

Schlugen in

Resonierender Stille

Als Eines

Nur noch ein Stück, reiß die Mauern endlich ein

Sei hier, vergiss das Streben deines Seins

Spür die Kraft, die ich dir geben kann

Nur noch ein Stück, schreite, schreite voran

Ich strebe nicht länger nach Zufriedenheit

Oder nach erfüllendem Glück

Für einen Moment riss er die Mauern ein

Und ich konnt sagen: «Ich bin hier»

Nur hier wirst du finden, was du schon lange suchst

Die Grenzen überwinden, die du dir selber schufst

Lausche dem Raunen, welches dich treibt durch den Wald

Schreie dies Mantra, welches in uns widerhallt

Vergesse dich — ich vergesse mich

Spüre dich — ich spüre mich

Atme mich — ich atme dich

Verlange nichts — ich verlange nichts

Күнге қарай үзіліс

Абайлаңыз, менің жолдарымда ұмыту жасырынып жатыр

Менің нәзік сыбдырым болашақ бақытымды білдіреді

Жолға шық және артқа қарама

Өткен сергітетін бұлақтар мен жалқау көлдер

Гүрілдеген тасқындар мен үнсіз саздарда

Жел құшағында тербелген жапырақтар

Таңертеңгілік рухты серік етіңіз

Біртіндеп алға шықтым

Кешегі ойлар бұлдырап кетті

Орманның тыныштығымен қоршалған

Бір кездері бөтен болған нәрсе енді маңызды емес сияқты

Жалғыз жол мені алып кетті

Жүрегіме шабуыл жасап, оны сыпырып әкетті

Мен енді сырттан қарай алмаймын

Ішкі себебін сұраңыз

Біртүрлі терең ұмытуға жол берді

Ал бүгін ғана кетті

Күшті тайпалардың жалғыз үндері

Шекараларды бұлдырды

Орман мен менің жүрегім

ұрып-соғу

Резонанстық үнсіздік

бір ретінде

Тағы бір қадам, соңында қабырғаларды бұзыңыз

Мұнда бол, болмысыңның талпыныстарын ұмыт

Мен сізге бере алатын күшті сезініңіз

Тағы бір қадам, қадам бас, алға

Мен енді қанағат іздемеймін

Немесе бақытты орындағаннан кейін

Бір сәт ол қабырғаларды бұзды

Мен айта аламын: «Мен осындамын»

Тек осы жерден көптен бері іздегеніңізді табасыз

Өзіңіз үшін жасаған шектеулерді жеңіңіз

Сізді орман арқылы айдайтын күбірді тыңдаңыз

Біздің ішімізде резонанс тудыратын осы мантраны айқайлаңыз

Сені ұмытамын - мен өзімді ұмытамын

Сізді сезінемін - мен өзімді сезінемін

Мені дем ал - мен сені дем аламын

Ештеңе сұрама – мен ештеңе сұрамаймын