Студеное море - Владимир Бунчиков

Что шумишь ты студеное море?

И о чем ты поешь на ветру?

Все равно ведь, со штормом поспоря,

Мы покинем залив поутру.

Боевые дороги матросов,

Пролегли за чертой Кильдина,

Где не видно гранитных утесов,

Где бескрайна морская волна.

Хлещет яростно ветер в лицо нам

И холодная вьюга метет.

Не спроста это море «студеным»

Называет наш русский народ.

Повстречаясь тут с бурей морскою

И пройдя испытанье в боях,

Навсегда полюбил всей душою

Эти воды советский моряк.

И шуми ты студеное море,

И вскипай на морозном ветру.

Все равно мы волну переспоря

От причала уйдем поутру.

Хлещет яростно ветер в лицо нам

И холодная вьюга метет.

Не спроста это море «студеным»

Называет наш русский народ.

Не шулап тұрсың, салқын теңіз?

Ал сен желмен не туралы ән айтасың?

Бәрібір, дауылмен таласып,

Таңертең шығанақтан шығамыз.

Теңізшілердің шайқас жолдары,

Олар Кильдиннің сызығынан тыс жатты,

Гранит жартастары көрінбейтін жерде,

Шексіз теңіз толқыны қайда.

Жел біздің бетімізге қатты соғады

Ал салқын боран соғады.

Теңіздің «суық» болуы бекер емес.

Біздің орыс халқын атайды.

Мұнда теңіз дауылымен кездесу

Ұрыстарда сынақтан өтіп,

Мәңгі жүрегіммен сүйдім

Бұл сулар кеңестік теңізші.

Мұзды теңізді шулаңыз,

Ал аязды желде қайнатыңыз.

Қалай болғанда да, біз толқынды даулаймыз

Таңертең пирстен шығамыз.

Жел біздің бетімізге қатты соғады

Ал салқын боран соғады.

Теңіздің «суық» болуы бекер емес.

Біздің орыс халқын атайды.