Nada Sé De La Muerte - Victor Heredia

Nada sé de la muerte

me interesa la vida,

aunque a veces me roce

con su mano tendida

la parábola extraña

de una hoja caída.

Son retazos del tiempo

que se empeña en su oficio

de pasar como el viento

susurrando a mi oído

que este día infinito

se desploma marchito.

Y aunque sea sólo un instante

de dolor desmedido

este paso anhelante

por el mundo y su olvido,

pasaré como el toro

con los ojos bravíos.

No conozco otro modo

de ganar lo que es mío.

Porque de esta manera

soy un hombre más vivo,

huelo la primavera

y oigo cantar al río.

Quiero sólo lo nuestro

lo que es justo y debido;

para eso peleo

para eso he nacido.

Quiero sólo lo nuestro

lo que es justo y debido;

para eso peleo,

para eso he nacido.

Мен өлім туралы ештеңе білмеймін

Мен өмірге қызығамын

кейде маған тиіп кетсе де

қолын созып

оғаш астарлы әңгіме

құлаған жапырақтың.

Олар уақыт бөліктері

кәсібіне берілген

жел сияқты өту

құлағыма сыбырлап

бұл шексіз күн

құлап қалады.

Тіпті бір сәтке болса да

шамадан тыс ауырсынудан

бұл аңсаған қадам

әлем және оның ұмытылуы үшін,

Мен өгіздей өтемін

жабайы көздерімен.

Басқа жолды білмеймін

Мендікін алу үшін.

Неге бұлай

Мен тірі адаммын,

Мен көктемнің иісін сеземін

мен өзеннің ән салғанын естимін.

Маған тек біздікі керек

әділ және лайықты деген не;

Сондықтан мен ұрысамын

Мен сол үшін дүниеге келдім.

Маған тек біздікі керек

әділ және лайықты деген не;

Мен сол үшін күресемін

Мен сол үшін дүниеге келдім.