La Muerte Del Mundo Cae Sobre Mi Vida - Victor Heredia

Tengo miedo.

La tarde es gris y la tristeza

el cielo se abre como una boca de muerto.

Tiene mi corazón un llanto de princesa

olvidada en el fondo de un palacio desierto.

Tengo miedo.

Y me siento tan cansado y pequeño

que reflejo la tarde sin meditar en ella.

(En mi cabeza enferma no ha de caber un sueño

así como en el cielo no ha caído una estrella)

Y por la vastedad del vacío van ciegas

las nubes de la tarde como barcas perdidas.

Y la muerte del mundo cae sobre mi vida.

cae sobre mi vida.

cae sobre mi vida.

Y la muerte del mundo cae sobre mi vida.

cae sobre mi vida.

cae sobre mi vida.

Мен қорқамын.

Түстен кейін сұр және қайғы

аспан өлген адамның аузындай ашылады.

Менің жүрегімде ханшайымның зары бар

қаңырап бос қалған сарайдың түбінде ұмытылған.

Мен қорқамын.

Ал мен өзімді өте шаршап, кішкентай сезінемін

Түстен кейінгі уақыт туралы ойланбастан бейнелейді.

(Менің ауру басымда арман болмауы керек

аспанда жұлдыз түспегендей)

Ал бос кеңістік арқылы олар соқыр болып қалады

түстен кейін бұлттар жоғалған қайықтар сияқты.

Ал дүниенің өлімі менің өміріме келеді.

менің өміріме түседі

менің өміріме түседі

Ал дүниенің өлімі менің өміріме келеді.

менің өміріме түседі

менің өміріме түседі