Глава VI - Двери разума - Сказки Чёрного Города

Ты понимаешь, что совпадает

Биение сердца с ходом часов?

Ты еще не знаешь,

Что в твой разум проникает.

В беззащитного младенца

Превратит тебя мой зов.

Двери разума я распахну!

Хоть над ними их полно теперь,

Окажешься безмолвно ты в плену

Мне известны тайны всех людей!

Взгляд околдован секундной стрелкой

Ты различаешь лишь голос мой

Разум мой в оковах,

Это дьявольская сделка

Над собою ты не властен,

Управляю я тобой.

Двери разума я распахну

Хоть над ними их полно теперь,

Окажешься безмолвно ты в плену

Мне известны тайны всех людей!

Но не в силах разум я пленить

Тех, кто жилы излечил с душой,

Тех, кто смог свой век без тайн прожить,

Им не страшен голос мой.

Сіз не сәйкес келетінін түсінесіз бе?

Сағатпен жүрек соғысы ма?

Сіз әлі білмейсіз

бұл сіздің ойыңызға кіреді.

Қорғансыз нәрестеде

Менің қоңырауым сені өзгертеді.

Мен ақылдың есігін ашамын!

Оларға толы болса да,

Сіз өзіңізді тұтқында үнсіз табасыз

Мен барлық адамдардың құпиясын білемін!

Көзді екінші қол сиқырлайды

Сен менің дауысымды ғана естисің

Менің ойым шынжырда

Бұл шайтанның ісі

Сенің өз-өзіңе күшің жоқ

Мен сені басқарамын.

Мен ақылдың есігін ашамын

Оларға толы болса да,

Сіз өзіңізді тұтқында үнсіз табасыз

Мен барлық адамдардың құпиясын білемін!

Бірақ мен ойды ұстай алмаймын

Тамырды жанмен емдегендер,

Құпиясыз өмір сүре алатындар,

Олар менің дауысымнан қорықпайды.