Глава V - В густой траве - Сказки Чёрного Города

Мы с тобою встретим рассвет

В густой укрывшись траве

Только стук двух влюблённых сердец

И тихое пение птиц в синеве...

Остановил бы навечно тот миг...

Если бы я умел колдовать...

В густой траве

Нас месяц жёлтый охранял

В густой траве

Нас тёплый вечер опьянял

Что будет завтра и как

Неподвластно нам знать,

Но я грею надежду в душе,

Будешь и ты вспоминать...

Про волшебные мгновения...

Про мои прикосновения...

В густой траве

Коснулся я руки твоей

В густой траве

Взыграла кровь в тебе сильней

Сен екеуміз таңды қарсы аламыз

Тығыз шөпте тығылған

Сүйіспеншілікке толы екі жүректің соғуы ғана

Ал көкте құстардың ақырын сайрауы...

Сол сәтті мәңгі тоқтатыңыз...

Егер мен жаза алсам...

Қалың шөпте

Сары ай бізді қорғады

Қалың шөпте

Жылы кеш бізді мас етті

Ертең не болады және қалай болады

Оны білу біздің қолымызда емес

Бірақ мен жүрегімде үміт сақтаймын

Сіз де есте сақтайсыз...

Сиқырлы сәттер туралы...

Менің жанасуым туралы...

Қалың шөпте

Мен сенің қолыңа тидім

Қалың шөпте

Ішіңдегі қан күшейе түсті