Now, O Now, I Needs Must Part - Rolf Lislevand, Marianne Hirsti, Джон Доуленд

Now, o now, I needs must part

Parting though I absent mourn

Absence can no joy impart

Joy once fled cannot return

While I live I needs must love

Love lives not when hope is gone

Now at last despair doth prove

Love divided loveth none

Sad despair doth drive me hence

This despair unkindness sends

If that parting be offence

It is she which then offends

Dear, when I from thee am gone

Gone are all my joys at once

I loved thee and thee alone

In whose love I joyed once

And although your sight I leave

Sight wherein my joys do lie

Till that death do sense bereave

Never shall affection die

Sad despair doth drive me hence

This despair unkindness sends

If that parting be offence

It is she which then offends

Dear, if I do not return

Love and I shall die together

For my absence never mourn

Whom you might have joyed ever

Part we must though now I die

Die I do to part with you

Him Despair doth cause to lie

Who both lived and dieth true

Sad despair doth drive me hence

This despair unkindness sends

If that parting be offence

It is she which then offends

Енді мен бөлуім керек

Мен жоқтау болмаса да қоштасу

Жоқтық қуаныш сыйлай алмайды

Бір рет қашқан қуаныш қайта оралмайды

Мен өмір сүрген кезде маған сүю керек

Махаббат үміт үзілгенде өмір сүрмейді

Енді ең ақырында үмітсіздік дәлелдейді

Бөлінген махаббат ешкімді де сүймейді

Өкінішті үмітсіздік мені осылайша жетелейді

Бұл үмітсіздік мейірімділік жібереді

Егер бұл қоштасса

Сосын ренжітетін де сол

Қымбаттым, мен сенен  кеткен кезде

Менің барлық қуаныштарым бірден жады

Мен сені және сені жалғыз сүйдім

Бірде кімнің махаббатында қуандым

Сенің көзің болса да мен кетемін

Менің қуаныштарым  жатқан көрініс

Бұл өлімге дейін  міреніш сезімі

Махаббат ешқашан өлмейді

Өкінішті үмітсіздік мені осылайша жетелейді

Бұл үмітсіздік мейірімділік жібереді

Егер бұл қоштасса

Сосын ренжітетін де сол

Қымбаттым, қайтып келмесем

Махаббат пен мен бірге өлеміз

Менің жоқтығым үшін ешқашан қайғырма

Сіз кімге қуанған боларсыз

Мен қазір өлемін

Мен сенімен қоштасармын

Оның Үмітсіздігі өтірік айтуына себеп болады

Кімнің өмір сүргені де, өлгені де рас

Өкінішті үмітсіздік мені осылайша жетелейді

Бұл үмітсіздік мейірімділік жібереді

Егер бұл қоштасса

Сосын ренжітетін де сол