Ni chanson, ni poème - Robert Charlebois

Sable de lune et terre humide

Hier de nuit la sève a monté a fendre l'écorce

Sable de femme et terre d’homme

Je frappis la plus belle moitié de ma lune

Celle que j'épousais chaque nuit avant le sommeil

Et qui avait des joues pleines de promesses

Ça fait toujours mal de frapper

Oh

Et depuis que le folklore est monde

Les arbres se fendent en quatre

Pour faire des guitares

Demain s’il fait beau nous irons a la boulé

Et même s’il ne fait pas beau

Peut être que mes pieds ne valent plus la rivière promise

J’ai vu des pas qui remontaient

Les siens peut être

Eh la truite

Vous n’auriez pas vu ma plus belle moitié en remontant

Elle s’est mise a rire

Je me suis tue

Je me tais parfois quand les truites d’automne se mettent à rire

Ай мен батпақты жер

Кеше түнде шырын қабықты жару үшін көтерілді

Әйелдің құмы мен ердің жері

Мен айымның жақсы жартысын соқтым

Мен әр түнде ұйықтар алдында үйлендім

Кімнің беттері уәдеге толы болды

Әрқашан соғу ауырады

О

Ал фольклор дүние болғандықтан

Ағаштар төртке бөлінді

Гитара жасау үшін

Ертең ауа райы жақсы болса, балға барамыз

Тіпті ауа-райы қолайсыз болса да

Менің аяғым енді уәде етілген өзенге тұрмайтын шығар

Мен келе жатқан аяқ дыбыстарын көрдім

Оның болуы мүмкін

Эй форель

Сіз менің жақсы жартымның көтерілгенін көрмеген болар едіңіз

Ол күле бастады

Мен үндемедім

Күзгі форель күлгенде мен кейде үндемедім