Сердце поэта - Пётр Налич

Ах, Не болело сердце,

В бешеном ритме плечи трясутся

Танцы, танцы, смешные слова —

Это всё, что так любишь ты.

Пустая ты, нет в тебе искры Божьей,

И зачем я тебя полюбил?

И зачем предпочел тебя спорту?

Катится, катится жизнь по наклонному борту.

Выйди-ка вон из зала (давай, давай)

Давишь ты, с мысли сбиваешь

Позы нелепые, что за кокетство

В годы твои старые

Пустая ты, нет в тебе искры Божьей,

И зачем я тебя полюбил?

И зачем предпочел тебя спорту?

Катится, катится жизнь по наклонному борту.

Пустая ты, нет в тебе искры божьей.

И шарм, если был, то иссяк.

Высохло всё обаяние.

Так затупились стрелы о сердце поэта.

О железное сердце поэта.

О, жүрегім ауырмады,

Құтырған ырғақта иықтар дірілдейді

Би, би, күлкілі сөздер -

Мұның бәрі сіз өте жақсы көретін нәрсе.

Сен боссың, сенде Құдайдың ұшқыны жоқ,

Ал мен сені неге сүйдім?

Ал мен сені неге спорттан артық көрдім?

Көлбеу тақтада домалату, домалату өмір.

Залдан шығыңыз (келіңіз, келіңіз)

Бассаң, ойдан құлайсың

Позалары күлкілі, не деген кокетика

Ескі жылдарыңда

Сен боссың, сенде Құдайдың ұшқыны жоқ,

Ал мен сені неге сүйдім?

Ал мен сені неге спорттан артық көрдім?

Көлбеу тақтада домалату, домалату өмір.

Сен боссың, сенде Құдайдың ұшқыны жоқ.

Ал сүйкімділік, егер ол болса, онда кеуіп қалды.

Барлық сүйкімділік кеуіп қалды.

Сөйтіп, ақын жүрегіндегі жебелер доғаланды.

О, ақынның темір жүрегі.