Ничего нет прекраснее смерти - Оргия праведников

Радость моя, вот и все,

Боль умерла на рассвете

В нежных перстах облаков

Розовым шелком струится

Еще не родившийся день.

Вздох мой, как стало легко!

Воздух вливается в окна,

Время.

Мы вышли из дома,

Мы покинули город,

Мы стоим над обрывом,

Встречая рассвет.

Радость моя, вот и все,

Боли отныне не будет

Золотом плавятся горы

И вспыхнули реки —

Осанна!

-

И солнце взошло.

Свет пронизал нас насквозь!

Мы прозрачны для света!

Мальчик, ты понял, что стало с тобой

В это утро?

Ты понял …

Что ж, скоро ветер окрепнет и мы

Навсегда оттолкнемся от тверди,

Мы ворвемся на гребне волны

В ледяное сияние смерти …

Радость моя, мы летим!

Выше, и выше, и выше,

Города проплывают под нами

И птицы с ликующим криком

Взмывают под самое небо

Прощаясь с тобой …

Все для тебя в этот день!

Горы, и реки, и травы,

Это утро — последний подарок Земли

Так прими его в Вечность с собой!

Плачь, мы уходим отсюда, плачь,

Небеса в ледяной круговерти,

Только ветер, сияние, плачь,

Ничего нет прекраснее смерти!

Плачь, слышишь — Небо зовет нас, так

плачь,

С гулом рушатся времени своды,

От свободы неистовой плачь,

Беспредельной и страшной свободы!

Плачь, мы уходим навеки, так плачь,

Сквозь миры, что распались как клети

Эти реки сияния!

Плачь!

Ничего нет прекраснее смерти!

Менің қуанышым, бәрі осы

Ауыруы таң атқанда өлді

Бұлттардың нәзік саусақтарында

Қызғылт жібектей аққан

Тумаған күн.

Менің күрсінемін, бұл қандай оңай болды!

Ауа терезелерге түседі

Уақыт.

Біз үйден шықтық,

Біз қаладан шықтық

Біз жартастың үстінде тұрмыз

Таңды қарсы алу.

Менің қуанышым, бәрі осы

Бұдан әрі ауырсыну болмайды

Таулар алтынға ериді

Ал өзендер шықты -

Хосанна!

-

Ал күн көтерілді.

Жарық бізге жан-жақты еніп кетті!

Біз жарыққа мөлдірміз!

Бала, саған не болғанын түсіндің бе?

Осы таң?

Сен түсіндің бе …

Жақында жел күшейеді және біз

Мәңгілік аспаннан итеріп,

Біз толқынның төбесінде сынамыз

Өлімнің мұзды жарқырауына...

Менің қуанышым, біз ұшамыз!

Жоғары және жоғары және жоғары

Қалалар астымызда қалқып тұрады

Ал құстар шаттанады

Аспанға ұш

Сенімен қоштасады...

Бұл күні бәрі сен үшін!

Таулар да, өзендер де, шөптер де,

Бұл таң - Жердің соңғы сыйы

Сондықтан оны өзіңізбен бірге мәңгілікке апарыңыз!

Жыла, біз осы жерден кетеміз, жыла,

Мұзды дауылдағы аспан

Тек жел, жылтырақ, жылау,

Өлімнен әдемі ештеңе жоқ!

Жыла, естисің бе – аспан бізді шақырады, солай

жылау,

Уақыт қоймалары гүрілдеп қирап жатыр,

Бостандықтан ашуланып жылап,

Шексіз және қорқынышты еркіндік!

Жыла, біз мәңгілікке кетеміз, сондықтан жыла,

Тор сияқты құлаған әлемдер арқылы

Бұл нұрлы өзендер!

Жыла!

Өлімнен әдемі ештеңе жоқ!