Galgendämmerung - Nocte Obducta

«Mutter, mich hat der Schlaf entführt

Und befleckt mit den häßlichsten Träumen

Die Riesen kopfüber aufgeknüpft

In derÖdnis, wo die Feuer brannten

Mutter, ich habe die Feuer gesehen

Dort unter der Schwärze der Himmel

Draußen zwischen den grausigen Körpern

Gemeuchelter toter Giganten…»

Und schon in den Feldern vor Sonnenaufgang

Beackern die Bauern ihr heilloses Land

Mit blutenden Händen die faulende Saat

In dem schimmelnden Schlamm zu bestatten

Und zitternde Ochsen vor morschen Pflügen

Beflecken mit blutigem Speichel den Matsch

Knacken mit teilnahmslos schlurfenden Hufen

Die Schädel der häßlichen Ratten

Als sich in einer unheilschwang’ren, stinkenden roten Aura

Dort hinten bei den Galgen die fett aufgeduns’ne Sonne

Wie sterbend in den Himmel schleppt, da heben sich die Schädel

Der hirnlos leer gaffenden Bauern, grinsen wie in Wonne

Gnadenlos gehässig grinst die Galgendämmerung

Gnadenlos gehässig grinst die Galgendämmerung

«Анашым, ұйқы мені ұрлап кетті

Және ең шіркін армандармен боялған

Алыптар төңкеріліп ілінді

Өрт шыққан шөл далада

Ана, мен өрттерді көрдім

Онда аспанның қара астында

Қорқынышты денелердің арасында

Өлген алыпты...»

Күн шыққанға дейін далада

Шаруалар үмітсіз жеріне дейін

Қансыраған қолмен шіріген тұқым

Көгерген балшыққа көму үшін

Шіріген соқалардың алдында қалтыраған өгіздер

Балшықты қанды сілекеймен бояңыз

Тыныссыз шауып бара жатқан тұяқтармен жару

Ұсқынсыз егеуқұйрықтардың бас сүйектері

Сұрапыл, сасық қызыл аураға қарағанда

Артқы жағында дарғаның жанында семіз күн

Өлім аспанға сүйреп бара жатқанда, бас сүйектер көтеріледі

Ақылсыз егіншілер бақытқа кенелгендей күледі

Асқабақ ымырт аяусыз өшпенділікпен күледі

Асқабақ ымырт аяусыз өшпенділікпен күледі