Океан и два двора - Николай Коршунов

Из тени дня закат голодным зверем выполз,

Бесшумно пробежался по моим следам

И на стене моей зажёг плакаты Битлз,

А на твоём столе — пластинку Notre-Dame

И потушили бы пожар твои ладони,

Но без тебя мои сгорают вечера

Ты вся во Франции, а я — на Альбионе,

Нас делят океан и два двора

Там, где живут герои наших снов и книжек,

Себя мы прячем от обманов и проблем

Ты без меня гуляешь с кем-то по Парижу,

Я без тебя давно болею за West Ham

И, словно дробь ночных колёс на перегоне,

Похожи друг на друга завтра и вчера,

Но ты во Франции, а я — на Альбионе,

Нас делят океан и два двора

Когда, пропитанный туманами и смогом,

С дороги я вернусь обратно в город наш,

Я постучусь к тебе — но сразу за порогом

Барьер, ничем не одолимый, как Ла-Манш

Мы заблудились, словно дети на перроне,

Мы не заметили, как кончилась игра…

И ты — во Франции, а я — на Альбионе,

Нас делят океан и два двора

Күннің батуы аш аң сияқты күннің көлеңкесінен шықты,

Үнсіз менің ізіммен жүгірді

Менің қабырғамда ол Битлздің плакаттарын жағып қойды,

Ал сіздің үстеліңізде Нотр-Дам рекорды бар

Алақандарың отты сөндірер еді,

Бірақ сенсіз кештерім өртеніп жатыр

Сіз бәріңіз Франциядасыз, мен Альбионда,

Бізді мұхит және екі аула бөліп тұр

Біздің армандарымыз бен кітаптарымыздың кейіпкерлері тұратын жерде,

Біз өзімізді алдау мен проблемалардан жасырамыз

Менсіз Парижді аралап жүрсің,

Мен сенсіз де көптен бері Вест Хэмге құмар болдым

Созылған түнгі дөңгелектердің бір бөлігі сияқты,

Ертең мен кеше ұқсайды

Бірақ сен Франциядасың, ал мен Альбионда,

Бізді мұхит және екі аула бөліп тұр

Тұман мен түтінге малынған кезде,

Жолдан қайтып қаламын,

Мен сіздің есігіңізді қағамын - бірақ босағаның дәл сыртында

Ла-Манш сияқты ештеңе жеңе алмайтын кедергі

Біз перрондағы балалар сияқты адасып қалдық,

Ойынның қалай аяқталғанын байқамай қалдық...

Ал сен Франциядасың, мен Альбиондамын,

Бізді мұхит және екі аула бөліп тұр