Зачем солнце рано пало - Надежда Кадышева

Зачем солнце рано пало, на дворе густой туман.

Ретивое задрожало, сердце чувствует обман.

Уезжал дружок — прощались, в речку капала слеза,

Мы не знали, что, прощаясь, расстаёмся навсегда.

Проигрыш.

Солнце встанет — снег растает, травой горе порастёт.

Никто травушку не скосит, муравую не пожнёт.

Зачем солнце рано пало, на дворе — густой туман…

Күн неге ерте түсті, аулада қалың тұман.

Жалынды дірілдеп, жүрек алдауды сезеді.

Менің досым кетіп бара жатыр еді - олар қоштасты, өзенге жас тамды,

Қоштасарда мәңгілікке қоштасып кеткенімізді білмедік.

Жеңілу.

Күн шығады - қар ериді, қайғы шөппен бірге өседі.

Ешкім шөп шабмайды, ешкім құмырсқа ормайды.

Күн неге ерте түсті, аулада неге қалың тұман...