Течёт ручей - Надежда Кадышева

Вот и прошли года, но мы не старые,

Недолюбившие, сидим усталые.

Весна счастливая, а сколько красок в ней,

Под старой ивою течет, течет ручей.

Течет ручей, бежит ручей,

И я ничья, и ты ничей,

Течет ручей, бежит ручей,

И я ничья, и ты ничей.

Лишь только помнится, как мы лопатили,

Не стали все-таки людьми богатыми,

Рядились простенько, гуляли все гурьбой,

Теперь я с проседью, а ты — как лунь седой.

Течет ручей, бежит ручей,

И я ничья, и ты ничей,

Течет ручей, бежит ручей,

И я ничья, и ты ничей.

Судьбе, наверное, так было надобно —

Сердца открытые, как перед ладаном.

Недолюбившие, поведать есть о чем,

Любовь остывшая зажглась седым огнем.

Течет ручей, бежит ручей,

И я ничья, и ты ничей,

Течет ручей, бежит ручей,

И я ничья, и ты ничей.

Течет ручей, бежит ручей,

И я ничья, и ты ничей.

Жылдар өтті, бірақ біз қартайған жоқпыз,

Ұнамайды, шаршап отырамыз.

Көктем бақытты, бірақ онда қанша түс бар,

Кәрі талдың астында бұлақ ағады, ағады.

Ағыс ағып жатыр, ағыс ағып жатыр

Ал мен ешкімдікі емеспін, ал сен ешкімдікі емессің

Ағыс ағып жатыр, ағыс ағып жатыр

Ал мен ешкімдікі емеспін, ал сен ешкімдікі емессің.

Қалай күрек салғанымыз ғана есімде,

Олар бай болған жоқ,

Қарапайым киініп, көпшілікпен бірге жүрді,

Қазір менің шашым ағарған, ал сен сұр қария сияқтысың.

Ағыс ағып жатыр, ағыс ағып жатыр

Ал мен ешкімдікі емеспін, ал сен ешкімдікі емессің

Ағыс ағып жатыр, ағыс ағып жатыр

Ал мен ешкімдікі емеспін, ал сен ешкімдікі емессің.

Тағдыр солай қаласа керек.

Хош иісті заттардан бұрынғыдай жүректер ашық.

Ұнамаған, айтары бар,

Суыған махаббат сұр отпен жанды.

Ағыс ағып жатыр, ағыс ағып жатыр

Ал мен ешкімдікі емеспін, ал сен ешкімдікі емессің

Ағыс ағып жатыр, ағыс ағып жатыр

Ал мен ешкімдікі емеспін, ал сен ешкімдікі емессің.

Ағыс ағып жатыр, ағыс ағып жатыр

Ал мен ешкімдікі емеспін, ал сен ешкімдікі емессің.