На поле танки грохотали - Надежда Кадышева

На поле танки грохотали,

Солдаты шли в последний бой,

А молодого командира

Несли с пробитой головой.

А молодого командира

Несли с пробитой головой.

Машина пламенем объята,

Вот-вот рванет боекомплект.

А жить так хочется ребята.

И вылезать уж мочи нет.

А жить так хочется ребята.

И вылезать уж мочи нет.

Нас извлекут из-под обломков,

Поднимут на руки каркас,

И залпы башенных орудий

В последний путь проводят нас.

И полетят тут телеграммы

Родных и близких известить,

Что сын ваш больше не вернется.

И не приедет погостить.

Что сын ваш больше не вернется.

И не приедет погостить.

В углу заплачет мать-старушка,

Смахнёт слезу старик-отец.

И молодая не узнает,

Какой у парня был конец.

И будет карточка пылиться

На полке пожелтевших книг.

В военной форме, при погонах,

И ей он больше не жених.

В военной форме, при погонах,

И ей он больше не жених.

Алаңда танктер шуылдады

Жауынгерлер соңғы шайқасқа аттанды,

Ал жас командир

Сынған басымен алып жүрді.

Ал жас командир

Сынған басымен алып жүрді.

Көлік өртеніп жатыр

Оқ-дәрілер жарылып кете жаздады.

Ал жігіттер осылай өмір сүргісі келеді.

Ал сыртқа шығатын зәр жоқ.

Ал жігіттер осылай өмір сүргісі келеді.

Ал сыртқа шығатын зәр жоқ.

Бізді қирандылар арасынан алып шығады

Жақтауды көтеріңіз

Және мұнара зеңбіректері

Олар бізді соңғы сапарға шығарып салады.

Ал телеграммалар осында ұшады

Туыстары мен достарына хабарлау

Сіздің ұлыңыз ешқашан оралмайды.

Және қонаққа келмейді.

Сіздің ұлыңыз ешқашан оралмайды.

Және қонаққа келмейді.

Бұрышта қарт ана жылайды,

Қарт әке көз жасын сүртеді.

Ал жастар білмейді

Жігіттің соңы не болды.

Ал карта шаң жинайды

Сарғайған кітаптардың сөресінде.

Әскери формада, погондармен,

Ал ол енді оның күйеу жігіті емес.

Әскери формада, погондармен,

Ал ол енді оның күйеу жігіті емес.