По муромской дорожке - Надежда Кадышева

По муромской дорожке стояли три сосны

Прощался со мной милый до будущей весны

Он клялся и божился одной лишь мною жить

На дальней на сторонке одну меня любить

Сел на коня лихого умчался в дальний край

Оставил в моем сердце тоску лишь да печаль

Однажды мне приснился ужасный страшный сон

Мой миленький женился нарушил клятву он,

А я над сном смеялась при ясном свете дня

Да разве это будет чтоб мил забыл меня,

Но сон мой скоро сбылся и будущей весной

Мой милый возвратился с красавицей женой

Я у ворот стояла когда он проезжал

Меня в толпе народа он взглядом отыскал

Увидел мои слезы главу на грудь склонил

Он понял мое сердце навеки он сгубил

Он понял мое сердце навеки он сгубил

Муром жолының бойында үш қарағай тұрды

Келесі көктемге дейін қош бол жаным

Менімен ғана өмір сүруге ант беріп, ант етті

Алыс жақта мені жалғыз сүй

Мен жүйрік атқа отырдым да, алыс елге жүгірдім

Жүрегімде мұң мен мұң қалды

Бірде мен қорқынышты түс көрдім

Менің сүйіктім үйленді, ол антын бұзды,

Ал мен күндізгі жарықта ұйықтап жатқаныма күлдім

Иә, сүйіктім мені ұмытатындай бола ма?

Бірақ көп ұзамай арманым орындалды және келесі көктемде

Менің қымбаттым әдемі әйелімен оралды

Ол өтіп бара жатқанда мен қақпаның алдында тұрдым

Ол мені көп адамдардың арасынан іздеді

Ол менің көз жасымды кеудесіне иіп тұрғанын көрді

Ол менің жүрегімді мәңгілікке түсінді, ол қиратты

Ол менің жүрегімді мәңгілікке түсінді, ол қиратты