Отговорила роща золотая - Надежда Кадышева

Отговорила роща золотая березовым, веселым языком,

И журавли, печально пролетая, уж не жалеют больше ни о ком.

И журавли, печально пролетая, уж не жалеют больше ни о ком.

Стою один среди равнины голой, а журавлей относит ветер вдаль,

Я полон дум о юности веселой, но ничего в прошедшем мне не жаль.

Я полон дум о юности веселой, но ничего в прошедшем мне не жаль.

Не жаль мне лет, растраченных напрасно, не жаль души сиреневую цветь.

В саду горит костер рябины красной, но никого не может он согреть.

В саду горит костер рябины красной, но никого не может он согреть.

Отговорила роща золотая березовым, веселым языком,

И журавли, печально пролетая, уж не жалеют больше ни о ком.

И журавли, печально пролетая, уж не жалеют больше ни о ком.

Алтын тоғай қайыңмен, көңілді тілмен,

Ал, мұңайып ұшып бара жатқан тырналар енді ешкімге өкінбейді.

Ал, мұңайып ұшып бара жатқан тырналар енді ешкімге өкінбейді.

Жалаңаш даланың ортасында жалғыз тұрмын, жел тырналарды алысқа апарады,

Көңілді жастық шақ туралы ойға толып жүрмін, бірақ өткенге еш өкінбеймін.

Көңілді жастық шақ туралы ойға толып жүрмін, бірақ өткенге еш өкінбеймін.

Бос өткен жылдарды аямаймын, Жанның сирень гүлін аямаймын.

Бақшада қызыл шетен оты жанып тұр, бірақ ол ешкімді жылыта алмайды.

Бақшада қызыл шетен оты жанып тұр, бірақ ол ешкімді жылыта алмайды.

Алтын тоғай қайыңмен, көңілді тілмен,

Ал, мұңайып ұшып бара жатқан тырналар енді ешкімге өкінбейді.

Ал, мұңайып ұшып бара жатқан тырналар енді ешкімге өкінбейді.