Ой, при лужку, при лужке - Надежда Кадышева

Ой, при лужку, при лужке,

При широком поле,

При знакомом табуне

Конь гулял на воле.

Эх, ты гуляй, гуляй, мой конь,

Пока не споймают,

Как споймают — зануздают

Шелковой уздою.

Вот споймал парень коня,

Зануздал уздою,

Вдарил шпоры под бока,

Конь летел стрелою.

Ты лети, лети, мой конь,

Лети, торопися,

Возле Сашиного двора

Конь остановился.

Конь остановился,

Вдарил копытами,

Чтобы вышла красна девка

С черными бровями.

Но не вышла красна девка,

Вышла ее мати.

Здравствуй, здравствуй, милый зять,

Пожелайте в хату.

А я в хату не пойду,

Пойду во светлицу,

Разбужу я крепким сном

Спящую девицу.

А девица не спала,

Друга поджидала,

Правой ручкой обняла,

Крепко целовала.

Ой, при лужку, при лужке,

При широком поле,

При знакомом табуне

Конь гулял на воле.

О, шалғында, шалғында,

Кең өріспен

Таныс үйірмен

Ат еркін жүрді.

Е, жүресің, жүресің, менің атым,

Олар ұстағанша

Қалай ұстау керек - скучно

Жібек түйін.

Міне, жігіт атты ұстады,

Жүзімен байланған

Бүйірлердің астындағы шпорларды соғыңыз,

Жылқы жебедей ұшты.

Ұшасың, ұшасың, менің атым,

Ұшыңыз, асығыңыз

Сашаның ауласының жанында

Ат тоқтады.

Ат тоқтады

Тұяқпен ұру

Қызыл қыз шығу үшін

Қара қастары бар.

Бірақ қызыл шашты қыз шықпады,

Анасы шықты.

Сәлем, сәлем, қымбатты күйеу бала,

Үйде тілек.

Ал мен үйге бармаймын,

Мен жарыққа барамын

Мен сені қатты ұйқымен оятамын

Ұйықтап жатқан қыз.

Ал қыз ұйықтамады,

Тағы біреуі күтіп тұрды

Оң қолыммен құшақтадым,

Қатты сүйді.

О, шалғында, шалғында,

Кең өріспен

Таныс үйірмен

Ат еркін жүрді.