Костры горят далёкие - Надежда Кадышева

Костры горят далекие, луна в реке купается,

А парень с милой девушкой на лавочке прощается.

А парень с милой девушкой на лавочке прощается.

Глаза у парня ясные, как угольки горящие;

Быть может, не прекрасные, но, в общем, подходящие.

Проигрыш.

Замедлить расставание он всей душой старается,

Словечко ищет нежное, сидит, сердешный, мается.

Девчата голосистые пропели все страдания,

Лишь слышны на скамеечке сердечные вздыхания.

Лишь слышны на скамеечке сердечные вздыхания.

Костры дымят потухшие, луна за лес скрывается,

А парень с милой девушкой никак не распрощается.

А парень с милой девушкой никак не распрощается.

Алыстан алаулар жанып жатыр, Ай өзенге шомылады,

Ал скамейкада сүйкімді қыз отырған жігіт қоштасады.

Ал скамейкада сүйкімді қыз отырған жігіт қоштасады.

Жігіттің көзі көмірдей тұнық;

Мүмкін тамаша емес, бірақ, жалпы алғанда, қолайлы.

Жеңілу.

Бар жүрегімен қоштасуды баяулатуға тырысады,

Сөз нәзік, отыр, ақжарқын, еңбек іздейді.

Дауысты қыздар барлық азапты жырлады,

Орындықта тек жүректі күрсінулер естіледі.

Орындықта тек жүректі күрсінулер естіледі.

Сөнген оттар түтіндейді, ай орманның артына тығылады,

Ал жігіт сүйкімді қызбен ешқашан қоштаспайды.

Ал жігіт сүйкімді қызбен ешқашан қоштаспайды.