Увы, мой стих - Микаэл Леонович Таривердиев

Увы, мой стих не блещет новизной,

Разнообразьем перемен нежданных.

Не поискать ли мне тропы иной,

Приемов новых, сочетаний странных?

Я повторяю прежнее опять,

В одежде старой появляюсь снова.

И кажется, по имени назвать

Меня в стихах любое может слово.

Все это оттого, что вновь и вновь

Решаю я одну свою задачу:

Я о тебе пишу, моя любовь,

И то же сердце, те же силы трачу.

Все то же солнце ходит надо мной,

Но и оно не блещет новизной!

Перевод С. Маршака

Шіркін, өлеңім жаңалықпен нұрланбайды,

Түрлі күтпеген өзгерістер.

Басқа жол іздеу керек пе,

Жаңа трюктар, оғаш комбинациялар?

Мен сол нәрсені тағы қайталаймын

Ескі киіммен мен қайтадан пайда болдым.

Және атымен шақыратын сияқты

Поэзиядағы кез келген сөзді айта аламын.

Мұның бәрі қайта-қайта болғандықтан

Мен өз мәселелерімнің бірін шешемін:

Мен сен туралы жазып отырмын, махаббатым,

Ал мен сол жүректі, сол күш-қуатты жұмсаймын.

Бір күн менің үстімде жүреді,

Бірақ ол да жаңалықпен жарқырамайды!

С.Маршактың аудармасы