Мгновения - Микаэл Леонович Таривердиев

Не думай о секундах свысока.

Наступит время, сам поймешь, наверное:

Свистят они, как пули у виска,

Мгновения, мгновения, мгновения.

Мгновения спрессованы в года.

Мгновения спрессованы в столетия.

И я не понимаю иногда

Где первое мгновенье, где последнее.

У каждого мгновенья свой резон,

Свои колокола, своя отметина.

Мгновенья раздают кому — позор,

Кому — бесславье, а кому — бессмертие.

Из крохотных мгновений соткан дождь.

Течет с небес вода обыкновенная,

И ты порой почти полжизни ждешь,

Когда оно придет, твое мгновение.

Придет оно, большое, как глоток.

Глоток воды во время зноя летнего.

А в общем, надо просто помнить долг

От первого мгновенья до последнего.

Не думай о секундах свысока.

Наступит время, сам поймешь, наверное:

Свистят они, как пули у виска,

Мгновения, мгновения, мгновения… Мгновения…

Секундтар туралы көп ойламаңыз.

Уақыт келеді, түсінерсің, бәлкім:

Олар ғибадатханада оқ сияқты ысқырады,

Сәттер, сәттер, сәттер.

Жылдармен қысқартылған сәттер.

Ғасырларға қысылған сәттер.

Ал мен кейде түсінбеймін

Алғашқы сәт қайда, соңғы сәт қайда.

Әр сәттің өз себебі бар

Олардың қоңыраулары, олардың белгісі.

Біреуге берілген сәттер - ұят,

Кімге – масқара, кімге – өлместік.

Жаңбыр кішкентай сәттен басталады.

Аспаннан кәдімгі су ағады,

Кейде сіз өміріңіздің жартысын күтесіз,

Ол келгенде, сіздің сәтіңіз.

Ол келеді, бір жұтым үлкен.

Жаздың аптап ыстығында бір жұтым су.

Жалпы, парызды есте сақтау керек

Алғашқы сәттен соңғысына дейін.

Секундтар туралы көп ойламаңыз.

Уақыт келеді, түсінерсің, бәлкім:

Олар ғибадатханада оқ сияқты ысқырады,

Сəттер, сəттер, сəттер... Сəттер...