Histoire de peur - Mes Aîeux

Quand le curé Lamontagne est monté dans la chaire

Son sermon du dimanche était on ne peut plus clair

Y a quelqu’un quelque part qui a dû faire quequ’chose

Pour que sur nous la colère du bon Dieu explose

Notre paisible village est en proie au malheur

Trois morts plutôt étranges dans les dernières 48 heures

Invoquons sa clémence, paroissiens à genoux

Et faisons pénitence car le malin est parmi nous

Sur le parvis, ça jase, il pleut des suspicions

Et tous les soupçons pointent dans la même direction

C’est que dans le fond du rang vient de s’installer

Une famille d’intrigants aux allures d' étrangers

En plus on ne les a jamais vus à la messe

Ajoute en insistant la veuve Latendresse

Puis le groupe se sépare sous un ciel de charbon

L’orage se prépare, tout l’monde rentre à la maison

C’est une histoire de peur

C’est comme une vue d’horreur

En noir et blanc

Sur le chemin du retour, la veuve presse le pas

Scrute les alentours pour qu’on ne la suive pas

Et c’est le souffle court qu’elle arrive au logis

S’embarre à double tour, se cache sous le lit

Puis sa raison s’emballe, son pouls s’accélère

Elle imagine le mal rentrer par en arrière

Ne prenons pas de chance et barricadons-nous

Elle va chercher des planches, un marteau et des clous

Les portes et les fenêtres chaque issue sera bouchée

Dehors, c’est la tempête, le ciel est déchainé

Elle allume un lampion, elle éteint toutes les lumières

La sueur perle sur son front, elle récite une prière

Soudain la foudre s’abat à deux pas de chez elle

Et dans un sursaut son bras accroche la chandelle

Le reste, comment dire, s’est déroulé vite comme l'éclair

Le feu s’est propagé partout dans la chaumière

C’est une histoire de peur

C’est comme une vue d’horreur

En noir et blanc

V’là l’grand vent, v’là l’ouragan

Le vent qui souffle en noir et blanc

V’là l’grand vent, le vent méchant

Qui souffle sur la nuit des temps

Le lendemain, aux aurores, comme il fallait s’y attendre

De la maison et du corps, ne restait qu’un tas de cendres

A cent lieues des braises fumantes résonnaient encore les cris

Que la pauvre vieille implorante a hurlés toute la nuit

Sûr et certain qu’en temps normal on serait sorti pour la sauver

Mais la nuit quand rôde le mal c’est un tit-peu plus compliqué

La peur fait fondre le courage et dilue chaque goutte de sang froid

Jusqu’au levant malgré le tapage, personne n’a levé le petit doigt

Personne, sauf la famille d'étranges qui furent retrouvés sur les lieux

Des seaux d’eau pendant des phalanges, mais tout ça c’est de la poudre aux yeux

Ils ont beau grimer, jouer les braves, leur seule présence en est la preuve

Faut pas nous prendre pour des caves, on sait qui a brûlé la veuve

V’là l’grand vent, v’là l’ouragan

Le vent qui souffle en noir et blanc

V’là l’grand vent, le vent méchant

Qui souffle sur la nuit des temps

C’est une histoire de peur

C’est comme une vue d’horreur

En noir et blanc

Куре Ламонтан мінберге көтерілген кезде

Оның жексенбілік уағызы анық болуы мүмкін емес еді

Бір жерде біреу бірдеңе істеген болуы керек

Осылайша бізге ізгі Иеміздің қаһары жауады

Бейбіт ауылымыз бақытсыздыққа ұшырады

Соңғы 48 сағатта үш таңқаларлық өлім

Тізе бүгіп отырған приходтарды кешірім сұрайық

Сондай-ақ арамызда болған зұлымдық үшін тәубе ет

Алдыңғы аулада күбірлеп, күдік жауады

Және барлық күдіктер бір бағытты көрсетеді

Бұл қатардың түбіне енді ғана қоныстанған

Қызықты бейтаныс адамдар отбасы

Сонымен қатар, біз оларды жаппай кезде көрмедік

Латендрестің екпінді жесірін қосыңыз

Содан кейін топ көмір аспанының астында бөлінеді

Боран соғып жатыр, барлығы үйлеріне тарады

Бұл қорқыныш туралы әңгіме

Бұл қорқынышты көрініс сияқты

Қара және ақ түсте

Үйге қайтып келе жатқанда жесір қарқынын жылдамдатады

Біз оның соңынан ермеу үшін айналаға қараңыз

Оның үйге келгеніне тынысы тарылды

Екі жақты құлыптау, төсек астына тығылу

Сонда оның ақыл-ойы жүгіреді, тамыр соғысы тездейді

Артынан келе жатқан зұлымдықты елестетеді

Ешқандай тәуекелге бармайық және өзіміз баррикада жасайық

Ол тақтайлар, балғалар мен шегелер әкеледі

Есіктер мен терезелер барлық жағынан жабылады

Сыртта боран, аспан босады

Ол шамды жағады, барлық шамдарды өшіреді

Қабағында тер моншақ, дұға оқиды

Кенеттен оның үйінен екі қадам жерде найзағай соғылады

Ал оның қолы шамды ұстайды

Қалғаны, қалай десек, найзағайдай өтіп кетті

Өрт коттедждің бәрін шарлады

Бұл қорқыныш туралы әңгіме

Бұл қорқынышты көрініс сияқты

Қара және ақ түсте

Міне, қатты жел соғады, дауыл келеді

Ақ пен қараны соққан жел

Міне, қатты жел, жағымсыз жел келеді

Уақыт түнінде кім үрлейді

Келесі күні, күткендей, таң ата

Үй мен мәйіттен күлдің бір үйіндісі ғана қалды

Тұтанған шоқтан жүз лига әлі де айқай жаңғырықты

Жалынған кедейдің түні бойы айғайлағаны

Кәдімгі уақытта біз оны құтқару үшін шығатын едік

Бірақ түнде зұлымдық жасырынған кезде бұл біршама күрделірек

Қорқыныш батылдықты ерітіп, суық қанның әрбір тамшысын сұйылтады

Шуға қарамастан көтерілгенше ешкім саусақ көтермеді

Оқиға орнынан табылған бейтаныс адамдардың отбасынан басқа ешкім жоқ

Түйіндерге арналған шелек су, бірақ мұның бәрі терезені безендіру

Олар батыл ойнай алады, олардың қатысуы дәлел бола алады

Бізді жертөлеге апармаңдар, жесір әйелді кім өртеп жібергенін білеміз

Міне, қатты жел соғады, дауыл келеді

Ақ пен қараны соққан жел

Міне, қатты жел, жағымсыз жел келеді

Уақыт түнінде кім үрлейді

Бұл қорқыныш туралы әңгіме

Бұл қорқынышты көрініс сияқты

Қара және ақ түсте