Мраморный Ангел (иное прочтение) - Margenta

Когда заплакал мраморный ангел,

Сместился к полуночи звон предрассветный.

Когда заплакал мраморный ангел,

В соборе разбился витраж пятицветный.

Когда заплакал мраморный ангел,

Туман оказался прошит нитью черной.

Когда заплакал мраморный ангел,

Покров тишины был грозою разорван.

И ты открыла глаза…

Когда заплакал мраморный ангел,

Поверхность зеркал перестала светиться.

Когда заплакал мраморный ангел,

Печати грехов проступили на лицах.

Когда заплакал мраморный ангел,

Пунцовыми розами стали стигматы.

Когда заплакал мраморный ангел,

Кто был невиновен, тот стал виноватым.

И ты открыла глаза…

Загорелся бессмертник,

Загорелась ограда,

Пламя схвачено ветром,

Ветер дважды просить не надо…

Загорелись рябины

И состарились звезды.

Из-за дыма не видно,

Как по небу стекают слезы…

Пепел к пеплу стремится,

Тень приходит за тенью.

От огня не укрыться,

От огня мне не будет спасенья…

Ты открыла глаза,

Когда мраморный ангел заплакал…

Мәрмәр періште жылаған кезде

Таң алдындағы қоңырау түн ортасына ауысты.

Мәрмәр періште жылаған кезде

Соборда бес түсті витраж сынған.

Мәрмәр періште жылаған кезде

Тұман қара жіппен тігілген болып шықты.

Мәрмәр періште жылаған кезде

Тыныштық пердесін найзағай бұзды.

Ал сен көзіңді аштың...

Мәрмәр періште жылаған кезде

Айналардың беті жарқырауды тоқтатты.

Мәрмәр періште жылаған кезде

Жүздерінде күнәлардың мөрлері пайда болды.

Мәрмәр періште жылаған кезде

Стигмата қызыл раушанға айналды.

Мәрмәр періште жылаған кезде

Кім кінәсіз болса, сол кінәлі болды.

Ал сен көзіңді аштың...

Өлмес жанды

Қоршау өртенді

Жалынды жел ұстайды

Желден екі рет сұраудың қажеті жоқ...

Тау күлі өртенді

Ал жұлдыздар қартайды.

Түтіннен көрінбейді

Көз жасы аспанда ағып жатқанда...

Күл күлге айналады,

Көлеңкеден кейін көлеңке келеді.

Оттан жасырмаңыз

Мен үшін оттан құтқару болмайды...

Көзіңді аштың

Мәрмәр періште жылағанда...