Vieux temps - Les Ogres De Barback

Dans ces moments là si simple est la terre

Tant d’années de vie commune, si peu de temps pour le trépas

On se souvient si souvent du vieux temps et des amants

Adieu toi qui fut mon aimée, va sous terre et tes six pieds

On se souvient si souvent du vieux temps et des amants

De nos pardons bien mérités, de nos colères injustifiées

A vrai dire pour être d’accord, sans mentir j’ai connu d’autres corps

Je les revois seul dans ce lit de marguerites et de lilas

Dieu, j’offrirai tout mon sang pour le vieux temps de ces amants

Je n’ai jamais autant ri que dans ces souvenirs là

Dieu j’offrirai tout mon sang pour le vieux temps de ces amants

Pardonnerez — vous nos pêchers, nous qui en avons tant profités

J’ai bu tant de tes paroles, t'écoutant des heures, comme ça

Le silence à présent me rend folle, chantes tu autant au delà?

Mon cœur empli de ces baisers, du vieux temps et des amants

A présent ne peut s’expliquer la grisaille et les tourments

Mon cœur empli de ces baisers, du vieux temps et des amants

N’a jamais voulu détacher les paroles versées et le sang

A part ça rien d’anormal, d’ailleurs je ne suis pas si folle

Pas de quoi écrire de journal, pas de quoi faire de protocole

Les gribouillis et les «je t’aime» du vieux temps et des amants

Sont écrit dans des livres à poèmes que l’on ne fait qu'à seize ans

Les gribouillis et les «je t’aime» du vieux temps et des amants

Sont eux qui ont fait la bohème que l’on ne vit qu'à vingt ans

Mais ne nous attardons pas sur cette simple terre

Sur tant d’années de vie commune, sur la peur du trépas

On se souviendra souvent, du vieux temps et des amants

Cette vie où l’on s’est aimé, cette terre et ses six pieds

Et il reviendra sûrement, le vieux temps des amants

Où l’on pourra s’aimer sur cette terre injustifiée

Et il reviendra sûrement le vieux temps des amants

Et l’on pourra s’aimer et sans se justifier

Осындай уақытта жер өте қарапайым

Қаншама жылдар бірге, өлімге аз уақыт

Ескі күндер мен ғашықтар жиі еске түседі

Менің сүйіктім болған қош бол, жер астына түсіп, алты аяғың

Ескі күндер мен ғашықтар жиі еске түседі

Біздің лайықты кешірімімізден, негізсіз ашуымыздан

Шынымды айтсам, басқа денелерді де білдім

Мен оларды мына ромашкалар мен сирень гүлдерінің төсегінде жалғыз көремін

Құдай, мен бар қанымды осы ғашықтардың ескі күндері үшін беремін

Мен ешқашан осы естеліктердегідей көп күлген емеспін

Құдайым мен бар қанымды осы ғашықтардың ескі уақыты үшін беремін

Кешіріңіз, біздің күнәкарларымыз, көп пайда көрген біздер

Осылай сағаттап тыңдап, қаншама сөздеріңді ішіп алдым

Тыныштық мені есінен шығарды, сіз одан да көп ән айтасыз ба?

Менің жүрегім сол сүйіспеншіліктерге, ескі күндерге және ғашықтарға толы болды

Енді сұрғылт пен азапты түсіндіре алмаймын

Менің жүрегім сол сүйіспеншіліктерге, ескі күндерге және ғашықтарға толы болды

Төгілген сөздер мен қанды ешқашан шешкім келмеді

Одан басқа ештеңе жоқ, айтпақшы, мен соншалықты ақылсыз емеспін

Журнал жүргізу жоқ, хаттама жоқ

Ескі уақыттар мен ғашықтардың сызбалары мен «Мен сені сүйемін».

Сіз он алты жаста ғана жасайтын поэзиялық кітаптарда жазылған

Ескі уақыттар мен ғашықтардың сызбалары мен «Мен сені сүйемін».

Сіз жиырма жаста ғана өмір сүретін богемиялық өмірді солар жасады ма?

Бірақ мына қарапайым жерге тоқталмай-ақ қояйық

Қаншама жылдар бірге өмір сүргеніне, өлімнен қорқып

Біз жиі еске аламыз, ескі күндер мен ғашықтар

Біз бір-бірімізді сүйген бұл өмір, бұл жер және оның алты аяғы

Және ол міндетті түрде қайтады, ғашықтардың ескі күндері

Бұл ақталмаған жер бетінде бір-бірімізді сүйе алатын жер

Ал ғашықтардың ескі күндері оралатыны сөзсіз

Ал біз бір-бірімізді ақтамай, бір-бірімізді сүйе аламыз