Contes, vents et marées - Les Ogres De Barback

Sait-on jamais où les vents nous mènent?

Moi ils sont venus me mettre un matin

Hélas sur la route de Rennes

Mauvais destin !

C’est là-bas que j’ai perdu tous mes biens

En trahissant naïvement tous les miens

Mais ne vous l’avais-je pourtant pas prédit

Vous mes amis?

Cette chanson vous est un peu dédiée,

Me laissant une chance de me justifier

Sur ce temps qui vous fit, d’ailleurs merci

Bien des soucis

Preuve quand même que rien n’est jamais perdu

Qu’il y a toujours une place pour le traître vaincu

Pour moi l’ami qui, jour après jour, devîns un inconnu

Rappelez-vous, c'était y’a pas si longtemps

Un soir décidé j’ai changé de camp

Mettant dans le grenier de l’oubli

Mon utopie

Moi la grande gueule des chemins rebelles

Une nuit mes idéaux se sont fait la belle

Pour des yeux marrons, des cheveux bruns, bref, pour une belle

Qui avait la couleur des promenades

La douce odeur du parfum des grenades

Qui justifiait son titre de bombe, de grenade

Mais prière, ne lui en voulez pas trop

Autant vrai qu’elle m’ait retourné le cerveau,

Je fus moi-même juge, condamné, coupable, truand, bourreau

Enfin donc un soir j’ai changé de peau

J’ai mis une belle écharpe, des gants, un chapeau

Et, malheureux, j’ai consciemment perdu la mémoire

J’ai pris le ticket pour le triste bateau

Celui qui vous dérive au fil de l’eau

Et vous mène peu à peu dans un bien triste brouillard

J’ai pas fait semblant de toucher le fond

Bien sûr j’ai pris l’alcool pour compagnon

Juste à gauche de la nuit les poches pleines de hasard

J’ai joué le rôle de pilier de comptoir

L’alcoolique de service des fins de bars

Celui qui traîne, ment et mendie deux trois coups à boire

C'était Fredo le rigolo du quartier

Le gentilhomme, le brave, le bien aimé

Celui qui a toujours le sourire mais qui nous fait pitié

Mais un soir un homme m’a sauvé la vie

C'était pas Jésus, c'était pas Dieu, pardi !

Juste un homme de passage

Qui avait bien vécu: un sage

Il connaissait mon prénom, quel hasard !

Puis il m’a dit: «Je t'échange une histoire

Contre ta liberté"

Assurément j’ai accepté !

Et j’ai mis du temps à me rendre compte

Que, comme m’a dit ce sage à la fin du conte

Quand t’as touché le fond du fond

Soit tu crèves, soit tu remontes

J’ai pris la meilleure solution

Abandonnant toutes mes ambitions

Celle qui, un beau matin, au coin d’la gueule vous insulte

Celle qui au fil des expériences,

Du vécu, des atouts, des vues de sa science,

Celle qui, sans prévenir, vous fait devenir adulte

Le pire le comble de cette fin sombre

M’en revenant du pays des décombres

Tous mes amis avaient également disparu

J’ai bien eu du mal à les reconnaître

Dû au sérieux de leurs tristes yeux peut-être

Je me suis aperçu qu’ils l'étaient tous devenus

Alors, sait-on jamais où les vents nous mènent?

Moi ils sont venus me mettre un matin

Alors, sait-on jamais où les vents nous mènent?

Moi ils se sont bien moqués de ma peine !

Alors, sait-on jamais où les vents nous mènent?

Moi ils sont venus me prendre un matin

Alors, sait-on jamais où les vents nous mènent?

Moi ils se sont bien moqués de ma peine !

Біз желдің бізді қайда апаратынын білеміз бе?

Мені таң қалдыруға келді

Өкінішке орай, Реннге барар жолда

Жаман тағдыр!

Міне, мен барлық заттарымнан айырылдым

Аңғалдықпен барлық менікі опасыздықпен

Бірақ мен саған айтпадым ба

Менің достарым?

Бұл ән саған арналады,

Маған өзімді ақтауға мүмкіндік беру

Айтпақшы, бұл сізге рахмет айтты

көп уайым

Ешқашан ештеңе жоғалмайтынының дәлелі

Жеңілген сатқынға әрқашан орын бар екенін

Мен үшін күн өткен сайын бөтен болып кеткен досым

Есіңізде болсын, бұл көп уақыт өткен жоқ

Бір күні кешке мен тарапымды өзгертуге шешім қабылдадым

Ұмытудың шатырына қою

менің утопиям

Мен бүлікшіл жолдардың дауысымын

Бір түнде менің идеалдарым жоғалып кетті

Қоңыр көзге, қоңыр шашқа, қысқасы әдеміге

Кімде серуендеу түсі болды

Анар хош иісінің тәтті иісі

Бұл оның бомба, граната атауын ақтады

Бірақ оны көп айыптамаңыз

Ол менің миымды жуған сияқты,

Мен өзім судья, сотталушы, кінәлі, мафиоз, жазалаушы болдым

Ақырында, бір кеште мен терімді ауыстырдым

Мен әдемі орамал, қолғап, қалпақ кидім

Ал, бақытсыз, мен саналы түрде есте сақтау қабілетімнен айырылдым

Мен қайғылы кемеге билет алдым

Сізді суға түсіретін адам

Және сізді бірте-бірте өте қайғылы тұманға апарады

Мен төбеге соқтығысып жатқан жоқпын

Әрине, мен алкогольді серік ретінде қабылдадым

Түнгі қалталарды мүмкіндікке толы қалдырды

Мен қарсы бағанның рөлін ойнадым

Бардың соңы маскүнем

Ішімдік сұрап, өтірік ілулі тұрған

Бұл маңайдағы әзілкеш Фредо болатын

Мырза, батыл, сүйікті

Үнемі күлетін, бірақ бізді аяйтын адам

Бірақ бір түнде бір адам менің өмірімді сақтап қалды

Бұл Иса емес, Құдай емес еді, әрине!

Жай ғана өтіп бара жатқан адам

Жақсы өмір сүрген: данышпан

Ол менің аты-жөнімді білді, бұл қандай кездейсоқтық!

Сосын ол маған: «Мен саған бір оқиғаны айырбастаймын

Сіздің бостандығыңызға қарсы»

Әрине қабылдадым!

Ал түсінуім үшін біраз уақыт қажет болды

Бұл дана адам ертегінің соңында маған айтқандай

Сіз түбіне жеткен кезде

Не өлесің, не қайтасың

Мен ең жақсы шешім қабылдадым

Барлық амбицияларымнан бас тарту

Бір жақсы таң, бұрышта сізді қорлайтын адам

Тәжірибе арқылы өткен адам,

Тәжірибесінен, дүние-мүлкінен, ғылымының көзқарасынан,

Ешқандай ескертусіз сізді ересек адамға айналдыратын адам

Бұл қараңғылықтың ең нашар биіктігі

Үйінді елінен қайтып келе жатқан

Менің барлық достарым да кетті

Мен оларды тану қиын болды

Олардың мұңды көздерінің байыптылығынан болар

Мен олардың барлығы болғанын білдім

Сонымен, біз желдің бізді қайда апаратынын білеміз бе?

Мені таң қалдыруға келді

Сонымен, біз желдің бізді қайда апаратынын білеміз бе?

Мен, олар менің ауырғанымды мазақ етті!

Сонымен, біз желдің бізді қайда апаратынын білеміз бе?

Бір күні таңертең олар мені алып кетуге келді

Сонымен, біз желдің бізді қайда апаратынын білеміз бе?

Мен, олар менің ауырғанымды мазақ етті!