Brebis galeuses - Les Ogres De Barback

Il n’y a qu’le clocher

Qui dépasse des arbres

Il est comme accroché

Têtu, fier et de marbre !

C’est un petit village

Où je me rends souvent

Une terre que saccagent

Les bourrasques de vents…

Et la pluie mystérieuse

J’aime assez comme tout-

-tes et tous semblent perdus

Des piafs au bassan fou

Des chattes au mouton nu

C’est un petit hameau

Habité insensible

De fantôme aux cœurs gros

À l’ombre de la bible…

Et de vies malheureuses

On y tue le cochon

On y nourrit des vaches

On pêche le poisson

On cultive la mâche

C’est un arrière pays

Où s’invitent arrogants

Des nuages de pluie

Des éclaircies, pourtant…

L’accalmie est trompeuse !

Car il y a cette histoire

Qu’on n’ose raconter

Il y a dans les mémoires

Des âmes du comté

Sur cette terre aride

Où je reviens parfois

Il y a ces grands cœurs vides

D’avoir vu autrefois…

La folie ravageuse

Ils étaient trois enfants

Quatorze ans, sept et huit

Ils étaient innocents

Quand l’histoire s’est écrite

Sur cette terre sans nom

Un soir de grande pluie

Le courage a dit non

Et les lâches ont dit oui…

Par une nuit affreuse

Ils étaient si petits

On les a débusqués

Trois petites souris

Que l’on a emmenées

Mon pauvre cul de sac

Tu as laissé mourir

Sarah, Elie, Isaac

Tu as laissé partir…

Les brebis galeuses

Мұнда тек мұнара бар

бұл ағаштардан шығып тұрады

Ол байланған сияқты

Қыңыр, мақтаншақ және мәрмәр!

Шағын ауыл ғой

Мен жиі баратын жер

Талан-таражға түскен жер

Желдің екпіні...

Және жұмбақ жаңбыр

Маған бәрі ұнайды -

-Сенің және бәрің жоғалған сияқты

Торғайлардан жынды ганнеттерге дейін

Жалаңаш қой письки

Бұл шағын ауыл

Сезімсіз қоныстанған

Үлкен жүректері бар елестерден

Киелі кітаптың көлеңкесінде...

Және бақытсыз өмір

Олар шошқаны өлтіреді

Олар сиырларды тамақтандырады

Біз балықты ұстаймыз

Қой салатын өсірейік

Бұл ішкі аймақ

Тәкаппарлар өздерін шақыратын жерде

жаңбыр бұлттары

Алайда тазарту ...

Тыныштық алдамшы!

Өйткені бұл оқиға бар

Айтуға батылымыз жоқ

Естеліктерде бар

Ауданның жандары

Мына қуаң жерде

Кейде қайтып ораламын

Бұл үлкен бос жүректер

Бір рет көрген...

Ravaging Madness

Олар үш бала болды

Он төрт, жеті және сегіз

Олар кінәсіз болды

Тарих жазылған кезде

Бұл атаусыз жерде

Жаңбырлы түн

Батылдық жоқ деді

Ал қорқақтар иә деді...

Қорқынышты түнде

Олар сондай кішкентай болды

Біз оларды жуып тастадық

үш кішкентай тышқан

Біз алғанымыз

Менің бейшара тұйығым

Сен өлуге кетіп қалдың

Сара, Ілияс, Ысқақ

Сіз жібересіз ...

Қара қой