Мой новый мир - Кукрыниксы

Шел человек, оклеветав крылья свои.

Делаю, погибаю.

А в этот мир с другой стороны гнал ветер крики души.

Я тебя не понимаю.

Шел серый снег, таял в руках.

Звезды мои

В небе от меня скрывая.

Я же узнал, что где-то внутри меня

Есть даль, даль, даль…

И застыли в окнах,

Люди таяли не дыша.

Какая новость,

Наконец-то ко мне пришла душа!

Мой новый мир остановил безумный бег сонных лиц.

Я и сам остановился.

И стало мне не так-то легко понять: куда делать шаг?

Перелистывать страницы.

Шел серый снег, таял в руках.

Звезды мои

В небе от меня скрывая.

Я же узнал, что где-то внутри меня

Есть даль.

И застыли в окнах,

Люди таяли не дыша.

Какая новость,

Наконец-то ко мне пришла душа!

Қанатына жала жауып, адам жүрді.

Мен өлемін.

Ал бұл дүниеде, арғы жақтан, жанның зарын жел айдап жіберді.

Мен сені түсінбеймін.

Қолдарыңызда сұр қар жауып, еріп жатты.

Жұлдыздар менікі

Менен аспанда жасырынып.

Мен мұны ішімде бір жерден білдім

Арақашықтық бар, алшақтық, қашық...

Ал терезелерде қатып қалды,

Адамдар дем алмай еріп жатты.

Қандай жаңалық,

Ақыры жаным маған келді!

Менің жаңа әлемім ұйқышыл беттердің ессіз жүгірісін тоқтатты.

Мен өзім тоқтадым.

Мен үшін түсіну оңай болмады: қайда қадам жасау керек?

Беттерді аударыңыз.

Қолдарыңызда сұр қар жауып, еріп жатты.

Жұлдыздар менікі

Менен аспанда жасырынып.

Мен мұны ішімде бір жерден білдім

Қашықтық бар.

Ал терезелерде қатып қалды,

Адамдар дем алмай еріп жатты.

Қандай жаңалық,

Ақыры жаным маған келді!