Грубым даётся радость - Кукрыниксы

Грубым даётся радость,

Нежным дается печаль.

Мне ничего не надо,

Мне никого не жаль.

Жаль мне себя немного,

Жалко бездомных собак,

Эта прямая дорога

Меня привела в кабак.

Что ж вы ругаетесь, дьяволы?

Иль я не сын страны?

Каждый из нас закладывал

За рюмку свои штаны.

Мутно гляжу на окна,

В сердце тоска и зной.

Катится, в солнце измокнув,

Улица передо мной.

А на улице мальчик сопливый.

Воздух поджарен и сух.

Мальчик такой счастливый

И ковыряет в носу.

Ты ковыряй, мой милый,

Суй туда палец весь,

Только вот с этой силой

В душу свою не лезь.

Я уж готов... Я робкий...

Глянь на бутылок рать!

Я собираю пробки -

Душу мою затыкать.

Мутно гляжу на окна,

В сердце тоска и зной.

Катится, в солнце измокнув,

Улица передо мной.

Қуаныш дөрекіге беріледі

Қайғыға жұмсақтық беріледі.

Маған ештеңе керек емес,

Ешкімді аямаймын.

Мен өзімді аздап аяймын

Үйсіз иттерге өкініш

Мына түзу жол

Ол мені тавернаға апарды.

Неге таласып жатырсыңдар, шайтандар?

Елдің баласы емеспін бе?

Әрқайсымыз уәде бердік

Бір стақан шалбар үшін.

Терезелерге күңгірт қараймын,

Сағыныш пен ыстықтың жүрегінде.

Домалау, күнде дымқыл,

Менің алдымда көше.

Ал көшеде бала мүсәпір.

Ауа қуырылған және құрғақ.

Бала сондай бақытты

Және мұрнын алады.

Сен таңда, қымбаттым,

Бүкіл саусағыңызды сол жерге қойыңыз

Тек осы күшпен

Жаныңызға кірмеңіз.

Мен дайынмын... Мен қорқамын...

Бөтелкелерге қараңыз!

Мен тығындарды жинаймын -

Жанымды жап.

Терезелерге күңгірт қараймын,

Сағыныш пен ыстықтың жүрегінде.

Домалау, күнде дымқыл,

Менің алдымда көше.