Экклезиаст - Кукрыниксы

Свой черед всему — всему и всякому придет,

Под небом всякой вещи будет срок.

Богатый или нищий одинок, бросаешь или ищешь

Время жить и время загибаться, говорить и молчать.

И время разрушаться, обнимать и не лгать

И время уклоняться от объятий, все бросать, рыдать и смеяться.

Все уйдет в дым, в прах, и все придет из праха.

Все найдут стыд и страх, кто даже жил без страха

Не найдет под солнцем тень, кто хочет все замазать,

Кто всю жизнь жрал людей — сожрет грязь, слякоть.

И предал сердце я тому, что бы познать мудрость,

Различать радость, боль, безумие и глупость.

И лишь понял, это все — томление духа в мудрости: печаль, скорбь.

Умножать все это глупо.

Әр нәрсенің өз кезегі болады - бәрі және бәрі келеді,

Аспан астында әр нәрсенің өз уақыты болады.

Бай немесе кедей жалғыз, құлап немесе қарап отыр

Өмір сүру уақыты және еңкейіп, сөйлейтін және үндемейтін уақыт.

Ал бұзылып, құшақтасып, өтірік айтпайтын уақыт

Ал құшақтаудан аулақ болып, бәрін тастап, жылап, күлетін уақыт келді.

Бәрі түтінге, шаңға айналады, бәрі шаңнан шығады.

Әркім ұят пен қорқыныш табады, тіпті қорқынышсыз өмір сүрген

Кім бәрін жасырғысы келсе, күн астында көлеңке таппайды.

Кімде-кім өмір бойы адамдарды жеген болса, ол кірді, батпақты жейді.

Мен даналықты білуге ​​жүрегімді бердім,

Қуанышты, қайғыны, ессіздікті және ақымақтықты ажыратыңыз.

Түсінгенімде, даналықтағы рухтың әлсіреуінің бәрі: мұң, мұң.

Мұның бәрін көбейту – ақымақтық.