Долгой дорогой - Кукрыниксы

Долгой, долгою дорогой

Шел, не боясь ни черта, ни Бога.

Шел, под маской скрыв тревогу,

По пыльной траве, по сухому песку.

Шел и нес все свое в кармане:

Спички, нож, кошелек с деньгами,

Которых хватило бы только на камень

И мыла кусок, и веревку к нему.

А вокруг безумно ярко светит солнце,

И раскинулась лугами без начала, без конца

Та земля, куда уходит, чтоб вернуться,

Утром чистая роса.

Прикоснувшись к огню покоя,

Понемногу растаял лед,

Растворился на летнем зное,

И боль утихнет, и обида пройдет.

Много ли ты потерял, не знаешь,

Много ли ты нашел?

— Да нет.

Верь и живи, верь и угадаешь,

Когда впереди покажется свет.

А вокруг безумно ярко светит солнце,

И раскинулась лугами без начала, без конца

Та земля, куда уходит, чтоб вернуться,

Утром чистая роса.

Ұзақ, ұзақ жол

Ол шайтаннан да, құдайдан да қорықпай жүрді.

Ол бетперде астына уайымын жасырып жүрді,

Шаңды шөпте, құрғақ құмда.

Ол жаяу жүріп, қалтасына бәрін салып:

Сіріңке, пышақ, ақшасы бар әмиян,

Бұл тасқа ғана жетеді

Және бір бөлікті және оған арқанды жуды.

Күннің айналасы керемет жарқырайды,

Ал басы жоқ, соңы жоқ шалғынға жайылған

Қайтып баратын жері,

Таңертең мөлдір шық.

Бейбітшілік отына тиіп,

Бірте-бірте мұз еріді

Жазғы аптапта еріген,

Ал ауру басылады, реніш өтеді.

Сіз қанша жоғалттыңыз, сіз білмейсіз

Сіз көп нәрсені таптыңыз ба?

- Жоға.

Сеніңіз және өмір сүріңіз, сеніңіз және болыңыз

Алда жарық болған кезде.

Күннің айналасы керемет жарқырайды,

Ал басы жоқ, соңы жоқ шалғынға жайылған

Қайтып баратын жері,

Таңертең мөлдір шық.