Поверь - Хелависа

Мне бы спать бы и спать

На вороньем крыле,

Когда черные гладкие перья щекочут плечо.

Лепестки темноты

Холодеют в золе,

А к полуночи будет от полной луны горячо.

Там на черный холмах —

Черный твой виноград

Прорастает рядами драконьих зубов.

У бесценных рядов

Аргонавты не спят,

Согревают лозу в ночи

Драконьим дыханьем костров

Ты мне ворон,

Ты мне воздух,

Величиною с кулак смотрят звезды

Верхнего мира,

И горы стальные,

Рогатые шлемы, веера боевые

Во тьме.

Под рукою рука,

И броня оперенья легка.

Из подземного мира и вверх… Поверь,

Я верю, и ты поверь, поверь,

поверь!

На вороньем крыле

Мне всегда снится ночь

Я проваливаюсь в дупло, в нору… короче, к чертям.

И подземный твой мир

Всегда готов мне помочь,

Только я не всегда к его готова дарам,

Ведь на черных-пречерных холмах

Созрел виноград,

И восстали в Колхиде полки драконьих зубов.

Невозможно в себе

Хранить этот яд,

Так открой же в ночи виноградную драконию кровь

Ты мне ворон,

Ты мне ветер,

Когда зима придёт — её встреть ты,

Дай ей песен,

Дай ей пищи,

Дай же ей всё, чего она ищет.

И верхнего мира,

И горы стальные,

Рогатые шлемы, веера боевые,

И кровь дракона,

И черный воздух,

И эти величиной с кулак твои звезды.

Во тьме лишь твоя мне нужна рука.

И броня оперенья легка, крепка.

Из подземного мира и вверх, и вверх!

Поверь, я верю, и ты поверь,

Поверь, я верю, и ты поверь, поверь, поверь!

Мен ұйықтап, ұйықтайтын едім

Қарғаның қанатында

Қара тегіс қауырсын иықты қытықтайтын кезде.

Қараңғылық жапырақшалары

Күлге салқын тиіңіз

Ал түн ортасына қарай толған айдан ыстық болады.

Онда қара төбелерде -

Қара - сіздің жүзіміңіз

Айдаһар тістерінің өскен қатарлары.

Баға жетпес дәрежеде

Аргонавтар ұйықтамайды

Түнде жүзім бұтасын жылытыңыз

Айдаһардың демі оттайды

Сен менің қарғамсың

Сен менің ауамсың

Жұлдыздар жұдырықтай көрінеді

жоғарғы әлем,

Ал болат таулар

Мүйізді дулығалар, жекпе-жек жанкүйерлері

Қараңғыда.

қолдың астында қол,

Ал қауырсынның сауыты жеңіл.

Жер асты әлемінен және одан жоғары... Маған сеніңіз

Мен сенемін, сен сен, сенесің

маған сеніңіз!

Қарғаның қанатында

Мен әрқашан түнде армандаймын

Мен қуысқа, шұңқырға... қысқасы, тозаққа құлаймын.

Және сіздің жер асты әлеміңіз

Маған көмектесуге әрқашан дайын

Тек мен оның сыйлықтарына әрқашан дайын емеспін,

Өйткені, қара-қара төбелерде

піскен жүзім,

Ал Колхида айдаһар тістерінің полктары көтерілді.

Өзіңде мүмкін емес

Мына уды сақта

Сондықтан түнде жүзім айдаһарының қанын ашыңыз

Сен менің қарғамсың

Сен менің желімсің

Қыс келгенде - сіз оны кездестіресіз,

Оған әндер беріңіз

Оған тамақ беріңіз

Оған ол іздегеннің бәрін беріңіз.

Және жоғарғы әлем

Ал болат таулар

Мүйізді дулығалар, жекпе-жек жанкүйерлері,

Және айдаһардың қаны

Және қара ауа

Ал мына жұдырықтай жұлдыздар сенікі.

Қараңғыда маған тек сенің қолың керек.

Ал қауырсынның сауыты жеңіл және күшті.

Жер асты әлемінен және жоғары және жоғары!

Сеніңіз, мен сенемін, сіз де сенесіз

Сен, мен сенемін, сен сен, сен, сен!