Гретхен за прялкой - Хелависа

Что сталось со мною?

Я словно в чаду.

Минуты покоя себе не найду.

Чуть он отлучится, забьюсь, как в петле,

И я не жилица на этой земле.

В догадках угрюмых хожу, чуть жива,

Сумятица в думах, в огне голова.

Что сталось со мною?

Я словно в чаду.

Минуты покоя себе не найду.

Гляжу, цепенея, часами в окно.

Заботой моею все заслонено.

И вижу я живо походку его,

И стан горделивый, и глаз колдовство

И, слух мой чаруя, течет его речь,

И жар поцелуя грозит меня сжечь.

Что сталось со мною?

Я словно в чаду.

Минуты покоя себе не найду.

Где духу набраться, чтоб страх победить,

Рвануться, прижаться, руками обвить?

Я б все позабыла с ним наедине,

Хотя б это было

Хотя б это было

Хотя б это было погибелью мне

Хотя б это было погибелью мне.

Маған не болды?

Мен аңырап қалған сияқтымын.

Мен өзіме бір сәт тыныштық таба алмаймын.

Ол кетісімен, мен ілгекке ілінгендей тығылып қаламын,

Ал мен бұл жердің тұрғыны емеспін.

Мен мұңды болжамдармен жүремін, сәл тірі,

Ойда шатасу, басы от.

Маған не болды?

Мен аңырап қалған сияқтымын.

Мен өзіме бір сәт тыныштық таба алмаймын.

Мен бірнеше сағат бойы терезеге қараймын.

Менің қамқорлығымнан бәрі бұлыңғыр.

Мен оның жүрісін анық көремін,

Және мақтаншақ лагерь және бақсылық көз

Есту қабілетімді таң қалдыратын оның сөзі ағынды,

Ал сүйіспеншіліктің ыстығы мені күйдіремін деп қорқытады.

Маған не болды?

Мен аңырап қалған сияқтымын.

Мен өзіме бір сәт тыныштық таба алмаймын.

Қорқынышты жеңу үшін рухты қайда жинау керек,

Асық, құшақтап, қолдарыңды орап ал?

Онымен жалғыз ұмытар едім,

Болса да

Болса да

Менің өлімім болса да

Бұл менің өлімім болар еді.