Face à la mort - Kenza Farah

Face à la mort on est comme des handicapés

On est sans armes envers le XX

On est en larme on peux rien faire face XX

Dans nos têtes c’est nous les fautifs

Constamment on s’plaint comme on est encore XX

Face à leur corps inerte qu’on a rien, rien pu faire pour empêcher leur perte

Soeur, j’fais parti d’ce qui pleure au remord

Qui s’en veulent à mort

Qui ont XX

Quand l’oseille valait elle plus que de l’or

Des lors qu’tu sait qu’t’es finis comme un père, une mère

Une sœur ou un frère

C’est à travers ces vers que j’pense que ma vie

J’ai perdu la notion depuis la XX

C’est pas fini, me dit pas que t’es partis

Que ton corps est sans vie

Comment hier t'étais là aujourd’hui t’es plus en bas

Tu m’prends pour un fou ou quoi

Dans ma tête constamment j’entends ta voix

Hier encore ici

Et si loin aujourd’hui

La ou les corps sont froids

La ou les cœurs se noient

Et se retrouve privé

De ceux qu’ils ont aimés

On est tous la liste d’attente d’la faucheuse

Celle qui nous rend à nous nos proches malheureux et malheureuse

Celle qui après son passage, on creuse

Forcement on sait tous qu’on va partir un jour ou l’autre

Mais on sait pas si notre mort sera douloureuse

Ou pas, XX

XX soit réservé là bas

Que Dieu ai pitié d’notre âme

Qu’il nous remette sur le droit chemin XX

Quand étant vivant on peut déjà commencer à pleurer sur notre sort

Si toutes les vérités XX

J’n’ai pas à mentir

Sous prétexte qu’on va inviter l’pire

Qu’on va pas XX

La vie est courte alors on la passe à s’amuser

Et dire qu’on est méprisé

Par le seigneur tout puissant

XX le sheitan nous a abusé

Que Dieu est pitié d’notre âme

Qu’il nous remette sur le droit chemin XX

Salam à ton âme frérot, peace

Hier encore ici

Et si loin aujourd’hui

La ou les corps sont froids

La ou les cœurs se noient

Et se retrouve privé

De ceux qu’ils ont aimés

Hommage aux perdus

Hommage aux absents

J’ai le cœur brisé

Mon âme a grisé

Hommage aux déçus

Un hommage décent

On garde nos pensées

En guise d’amitié

Hier encore ici

Et si loin aujourd’hui

La ou les corps sont froids

La ou les cœurs se noient

Et se retrouve privé

De ceux qu’ils ont aimés

Өліммен бетпе-бет келген біз мүгедек сияқтымыз

Біз ХХ ғасырға қарсы қарусызбыз

Біз ХХ-ті көтере алмай жылап жатырмыз

Біздің басымызда біз кінәліміз

Біз әлі ХХ сияқты үнемі шағымданамыз

Олардың инертті денесімен бетпе-бет келген бізде ештеңе жоқ, олардың жоғалуын болдырмас үшін ештеңе істей алмады

Әпке, мен өкінішпен жылайтындардың бір бөлігімін

Бір-бірінің өлімін қалайтындар

Кімде ХХ бар

Қымыздық алтыннан да қымбат болғанда

Әке, анадай біткеніңді біле тұра

Әпке немесе аға

Осы өлең жолдары арқылы мен өз өмірімді ойлаймын

Мен XX жылдан бері жолды жоғалттым

Біткен жоқ, кеттім деп айтпа

Сіздің денеңіз жансыз

Кеше қалай едің, бүгін құлап қалдың

Мені ақымақ санайсың ба, әлде

Менің басымда үнемі сенің дауысыңды естимін

Кеше тағы да осында

Ал бүгінге дейін

Денелер суық жерде

Жүректер батқан жерде

Және өзін айырылғандай сезінеді

Олар жақсы көргендерден

Біз бәріміз азғындардың күту тізіміндеміз

Жақындарымызды бақытсыз және бақытсыз ететін адам

Оның өтуінен кейін біз қазып алатын адам

Әрине, бәріміз бір күні кететінімізді білеміз

Бірақ біздің өліміміз азапты боларын білмейміз

Немесе жоқ, ХХ

XX сол жерде сақталады

Алла жанымызды рақым етсін

Бізді тура жолға салсын ХХ

Тірі болған кезде біз тағдырымызға жылай бастай аламыз

Егер барлық шындық болса XX

Маған өтірік айтудың қажеті жоқ

Нашарларды шақырамыз деген сылтаумен

Біз ХХ бармаймыз

Өмір қысқа, сондықтан біз оны көңілді өткіземіз

Бізді жек көреміз деңіз

Ұлы Раббысымен ант етемін

ХХ шайтан бізді қорлады

Құдай біздің жанымызды мейірімге бөлейді

Бізді тура жолға салсын ХХ

Жаның аман болсын бауырым

Кеше тағы да осында

Ал бүгінге дейін

Денелер суық жерде

Жүректер батқан жерде

Және өзін айырылғандай сезінеді

Олар жақсы көргендерден

Жоғалғандарға құрмет

Жоқтарға құрмет

Менің жүрегім жараланды

Менің жаным сұрланып кетті

Көңілі қалғандарға құрмет

Лайықты құрмет

Біз өз ойымызды сақтаймыз

Достық ретінде

Кеше тағы да осында

Ал бүгінге дейін

Денелер суық жерде

Жүректер батқан жерде

Және өзін айырылғандай сезінеді

Олар жақсы көргендерден