Камень - Ирина Ежова

Каждый камень вы с презреньем в меня бросите,

А потом любви и ласки вы запросите,

А потом кричишь, что девка я продажная

И от слез подушка делается влажная

Пацаном была девчонка соблазненная,

И навеки горькой кличкой заклейменная,

Поиграл и выбросил как вещь ненужную,

В жены взял себе девицу благородную.

Как же хочется и мне иметь любимого,

Обнимать и целовать парнишку милого.

Обнимать и целовать его хорошего,

Но раздал он поцелуи свои дешево.

Сіз маған әр тасты менсінбей лақтырасыз,

Содан кейін сіз махаббат пен сүйіспеншілікті сұрайсыз,

Сосын мен жемқор қызмын деп айқайлайсың

Ал көз жасынан жастық дымқыл болады

Бала қыз арбады,

Мәңгілікке ащы лақап атпен таңбаланған,

Мен оны ойнап, қажетсіз нәрсе ретінде лақтырып тастадым,

Асыл қызды жар етіп алды.

Сүйген адамымның болғанын қалаймын,

Сүйкімді баланы құшақтап сүйіңіз.

Оны жақсылап құшақтап сүй,

Бірақ ол сүйіспеншіліктерін арзан таратып жіберді.