Два дома - Ирина Ежова

Два дома стояли на желтой горе

И каждое утро навстречу заре

Мальчишка с девчонкой двенадцати лет

В горы бежали, встречали рассвет.

Мальчишка последние ночи не спал —

Он где-то про чудо-цветок услыхал.

В горах на вершине цветок тот растет,

Кто его сыщет, тот счастье найдет.

Я должен, обязан цветок тот найти

И ей в день рожденья его принести!

Рубашка изорвана, руки в крови —

Ищет мальчишка счастья цветы.

Вдруг ржавое что-то попалось ему,

Он тронул, и взрыв разорвал тишину.

Мальчишку спасли, но с двенадцати лет

Ему еже больше не видеть рассвет,

По горным вершинам ему не бежать,

И дали степные ему не обнять.

Прошло лет пятнадцать и девочка та Красавицей стала, ее красота

Пленяла в округе всех лучший парней,

Но лишь одного парня видели с ней.

В коляске, слепой, на щеке рваный след,

Он нежно укутанный в розовый плед,

Он часто ее уговоривал: Брось,

Не лучше ли жить нам с тобою поврозь.

Однажды мальчишка ее попросил

В горы, к обрыву его подвезти,

Туда, где вокруг бушевала река,

И грохотала, стуча в берега.

Она оглянулась, услышала стук,

И на лице отразился испуг:

На месте, где раньше коляска была,

Осталась лишь в память примята трава.

Два дома стояли на желтой реке,

И каждое утро навстречу заре,

Седая красавица, двадцать семь лет,

В горы бежала, встречала рассвет.

Сары тауда екі үй тұрды

Және әр таң таңға қарай

Он екі жасар қызбен бала

Олар тауға жүгірді, таңды қарсы алды.

Бала кеше түнде ұйықтамады -

Ол бір жерден ғажайып гүл туралы естіді.

Төбесіндегі тауларда сол гүл өседі,

Оны кім тапса, бақытқа кенеледі.

Мен бұл гүлді табуым керек

Және оны туған күнінде әкеліңіз!

Көйлек жыртылып, қолдары қанға боялған -

Бала бақыт гүлдерін іздейді.

Кенет оған тот басқан бірдеңе тап болды,

Ол қолын тигізді де, тыныштықты жарылыс бұзды.

Бала аман қалды, бірақ он екі жастан бастап

Ол енді таңды көрмейді,

Ол тау шыңдарынан өте алмайды,

Ал далалар оны құшақтамады.

Арада он бес жыл өтті, сол қыз Сұлу болды, оның сұлуы

Айналадағы барлық жақсы жігіттерді баурап алды,

Бірақ онымен бір ғана жігіт көрінді.

Мүгедектер арбасында, соқыр, бетінде жыртылған із бар,

Ол қызғылт көрпеге ақырын оранған,

Ол оны жиі көндірді: тастаңыз,

Сенен бөлек тұрғанымыз жақсы емес пе.

Бірде одан бір бала сұрады

Оны мінгізу үшін тауға, жартасқа,

Онда, өзен ағып жатқан жерде,

Ал, жағаға қағып, дірілдеп.

Ол жан-жағына қарады, қағуды естіді,

Оның бетінен қорқыныш көрінді:

Бұрын арба болған жерде,

Тек ұсақталған шөп қана қалды.

Сары өзенде екі үй тұрды,

Әр таңға қарай,

Сұр шашты сұлу, жиырма жеті жаста,

Ол тауға жүгірді, таңды қарсы алды.