На рейде - Игорь Слуцкий

Пароходы на рейде скучают,

Берег в свете огней ещё спит.

Звёзды в небе снежинками тают

И огнём горизонт весь горит.

Чайки низко над ними летают,

Море нежно ласкает борта.

Стрелки времени Землю вращают.

Волн бегущих манит красота.

Даль морская лазурью сверкает,

Мчится радостно к берегу бриз.

Солнце взор в небеса устремляет

Его там облака заждались.

Режут водную гладь пароходы

Вся их жизнь — океаны, моря.

Дружат с ними закаты, восходы,

А на рейде встречает заря.

Режут водную гладь пароходы

Вся их жизнь — океаны, моря.

За бортом поседевшие годы

И видавшие шторм якоря.

Жолдардағы пароходтар жалықтырады,

Жарық жарығындағы жаға әлі ұйықтап жатыр.

Аспандағы жұлдыздар қар түйіршіктері сияқты ериді

Ал бүкіл көкжиек отқа оранды.

Олардың үстінде шағалалар төмен ұшады,

Теңіз жақтарын ақырын сипады.

Уақыт жебелері жерді айналдырады.

Жүгірген толқындар сұлулықты шақырады.

Лаурен теңіздің қашықтығы жарқырайды,

Жел қуанышпен жағаға қарай ұшады.

Күн аспанға қарайды

Ол жерде оны бұлттар күтіп тұрды.

Пароходтар су бетін кесіп тастады

Олардың бүкіл өмірі мұхиттар, теңіздер.

Күннің батуы, шығуы олармен дос,

Ал жолда таң атады.

Пароходтар су бетін кесіп тастады

Олардың бүкіл өмірі мұхиттар, теңіздер.

Сұрып кеткен жылдар

Ал дауылды көрген зәкірлер.