La Ville que j'aimais tant - Hugues Aufray

Dans mon cœur tambour il y aura toujours

Un battement pour la ville que j’ai tant aimée

Je m’souviens des jours où je séchais les cours:

On jouait au ballon dans le chantier

On rentrait le soir en courant sous la pluie

Et, pareille à l’eau de la fontaine au bout du square

S'écoula ma vie, mes jours et mes nuits

Dans la ville que j’aimais tant

Des matins d’orage, la sirène du barrage

Appelait à l’ouvrage les femmes de la cité

Et les hommes au chômage tenaient le ménage

Préparaient aux enfants leur goûter

La vie était dure, pas de pain dans le four

Mais ils regardaient droit devant sans murmure

Comme des vautours ils veillaient sur leurs tours

De la ville que j’aimais tant

Il y avait dans l’air comme un hymne, un air

Une chanson poitrinaire qui montait de l’arsenal

Je n'étais pas peu fier le jour de mon premier salaire

Quand je jouais d’la guitare dans les bals

Ainsi passait ma jeunesse, et, pour dire le moins

Je ne chantais pas ou en montant dans l’express

De la ville que j’aimais tant

Quand je m’en suis r’tourné après bien des années

Les yeux m’ont brûlé de voir ma ville à genoux

Les tanks, les blindés, les cafés bombardés

Et dans l’air, cette odeur de brisé

L’armée a mis ses feux sur le vieux chantier

Et ces maudits, maudits remparts de barbelés !

Qu’ont-ils faits, mon Dieu, les vétérans et les bleus

De la ville que j’aimais tant?

Et passe le temps et passent les ans

Au loin, dans le vent, sont envolés mes regrets

Le feu et le sang sont rentrés dans les rangs

Et j’espère ne les revoir jamais

Mais toi, mon p’tit frère, qui n’a pas connu ça

Tes pistolets de plastique et tes sabres de bois

Range-les au vestiaire: on ne joue pas à la guerre

Dans la ville que j’aime tant !

Менің жүрегімде барабан әрқашан болады

Мен қатты жақсы көретін қала үшін бит

Сабақтан қалған күндерім есімде:

Құрылыста доп ойнап жүрдік

Біз түнде жаңбырда үйге жүгірдік

Ал алаң соңындағы субұрқақтың суы сияқты

Өмірім де, күндерім де, түндерім де өтті

Мен қатты жақсы көретін қалада

Дауылды таңдар, бөгеттің сиренасы

Қаланың әйелдерін жұмысқа шақырды

Ал үйді жұмыссыз жігіттер ұстады

Балаларға тағамдарын дайындады

Өмір қиын болды, пеште нан жоқ

Бірақ олар еш күбірсіз алға қарады

Олар лашын сияқты өз мұнараларын бақылап отырды

Мен қатты жақсы көретін қаладан

Әнұран, күй сияқты әуеде болды

Арсеналдан көтерілген шымыр ән

Алғашқы жалақымды алған күні аздап мақтанған жоқпын

Мен биде гитарада ойнаған кезде

Менің жастық шағым, аз дегенде, осылай өтті

Мен ән айтпадым немесе экспресске мінбедім

Мен қатты жақсы көретін қаладан

Көп жылдардан кейін бет бұрғанымда

Қаламды тізе бүккен көріп көзім күйіп кетті

Танктер, броньды машиналар, кафелер бомбаланды

Ал ауада, бұл сынған иіс

Армия ескі құрылыс алаңына от қойды

Ал мына қарғыс атқыр, тікенекті сым қорғандар!

Олар не істеді, құдай-ау, ардагерлер мен көкелер

Мен қатты жақсы көретін қаладан ба?

Және уақытты өткізіп, жылдарды өткізіңіз

Алыс желде өкініштерім кетті

От пен қан қатарға енді

Және оларды енді ешқашан көрмеймін деп үміттенемін

Бірақ сен, менің кішкентай інім, мұны білмеген

Пластикалық тапаншаларыңыз бен ағаш қылыштарыңыз

Оларды гардеробқа қойыңыз: біз соғыспаймыз

Мен қатты жақсы көретін қалада!