La guimbarde - Hugues Aufray

Trois garçons qui maraudaient

S’en allaient par la forêt

Le premier était un gueux

Le second un miséreux

Le troisième, qu'était boiteux

Lui, jouait de la guimbarde

Le plus grand allait devant

Le cadet allait suivant

Le boiteux, qu’allait traînant

Avait tout juste treize ans

Tout le matin ils marchèrent

Dans les branches et la fougère

Aux abords d’une clairière

Soudain, tous trois s’arrêtèrent

Dans la lumière sereine

Entourée de marjolaines

Appuyée tout contre un chêne

Une enfant filait la laine

L’un lui donna des noisettes

L’autre un bouquet de violettes

Le boiteux lui dit: Fillette

Que tu es donc mignonnette !

Soudain l’aîné s’approcha

Et sa menotte lui vola

La fillette s’affola

S’en fut courant vers le bois

C’est l’aîné qui l'égorgea

L’autre qui la violenta

Le boiteux, lui, s'échappa

Et sa guimbarde tomba

On raconte que, dans ce bois

À la lune, on voit parfois

Le fantôme d’un gueux

Le fantôme d’un miséreux

Le fantôme d’un boiteux

Cherchant en vain sa guimbarde

Sa guimbarde, sa guimbarde

Үш тонаушы бала

Орманды аралап жүрді

Біріншісі қайыршы болды

Екіншісі – кедей

Үшіншісі, не ақсақ болды

Ол еврей арфасында ойнады

Үлкені алға шықты

Кейінірек кішісі кетті

Сүйретіп келе жатқан шал

Небәрі он үш жаста еді

Таңертең олар жаяу жүрді

Бұтақтарда және папоротникте

Клирингтің жанында

Кенет үшеуі де тоқтады

Тыныш жарықта

Майоранмен қоршалған

Емен ағашына сүйеніп

Бала жүн иіріп жүр екен

Біреуі оған жаңғақ берді

Екіншісі күлгін гүл шоғы

Ақсақ оған: Қызым

Сіз қандай сүйкімдісіз!

Кенет үлкені жақындап қалды

Ал оның қолындағы кісен одан ұшып кетті

Қыз шошып кетті

Орманға жүгірді

Оны бауыздаған үлкені еді

Оны қорлаған басқа

Ақсақ қашып құтылды

Ал оның еврей арфасы құлады

Олар бұл орманда дейді

Айда біз кейде көреміз

Қайыршының елесі

Кедейдің елесі

Ақсақ адамның елесі

Оның арфасын бекер іздеу

Оның еврей арфасы, оның еврей арфасы