L'enfant sauvage - Hugues Aufray

Comme un enfant sauvage

Je m’ennuie dans mon escalier

Je vis entre deux étages

Dans le secret de mon palier

Le cœur gonflé comme une horloge

Qui ne cesse de balancer

Je rêve encore, je m’interroge

Mais quand viendras-tu me chercher?

Mais quand viendras-tu me chercher?

Entre les barreaux de ma cage

J'étudie les bruits familiers

Je joue tout seul et je voyage

Je file au vol des longs-courriers

Mes rêves lourds comme un orage

Viennent s'échouer sur mon piano

Une malle d’amour pour seul bagage

Mes yeux dessinent ta photo

Mais quand viendras-tu me chercher?

Dans mon tiroir rempli d’images

Je cache ton nom dans un cahier

Je collectionne les paysages

Et je me couche au fond des blés

Soudain, je meurs, je m’abandonne

Et je m'égare dans la nuit

Mon jeu de cœur bat la maldonne

Et je t’attends, seul sous la pluie

Mais quand viendras-tu me chercher?

Dis, quand viendras-tu me chercher?

Tel un soleil né sous la vague

Je me renverse comme un voilier

L’hiver me blesse, le vent m'élague

Je vais au hasard des marées

Tu dois venir coûte que coûte

Il ne faut plus attendre encore

Ma vie s’en va au goutte-à-goutte

Et mon bateau pourrit au port

Mais quand viendras-tu me chercher?

Dis, quand viendras-tu me chercher?

Amour, amour, pauvre détresse

Je n’en peux plus de me cacher

Je crois encore, je n’ai de cesse

Et je guette l’aube des allées

Je sais qu’un jour tu dois venir

Et que tu sauras me trouver

Je serai là, prêt à partir

Quand tu viendras pour me chercher

Je serai là sur le palier

Mais viendras-tu me chercher?

Жабайы бала сияқты

Мен баспалдақта жалықтым

Мен екі қабаттың арасында тұрамын

Менің қонғанымның құпиясында

Жүрегі сағаттай ісіп кетті

Кім тербеледі

Әлі де армандаймын, таң қаламын

Бірақ сен мені қашан аласың?

Бірақ сен мені қашан аласың?

Менің торымның торларының арасында

Мен таныс дыбыстарды оқытамын

Мен жалғыз ойнаймын және саяхаттаймын

Мен ұзақ қашықтыққа ұшамын

Менің армандарым дауылдай ауыр

Менің фортепианомды құлатыңыз

Тек жүкке деген сүйіспеншіліктің сандығы

Менің көзім сенің суретіңді салады

Бірақ сен мені қашан аласың?

Суреттерге толы жәшігімде

Мен сенің атыңды дәптерге жасырамын

Мен пейзаждарды жинаймын

Ал мен бидайдың түбінде жатырмын

Мен кенеттен өлемін, мен тапсырамын

Ал мен түнде адасып қаламын

Менің жүрегімнің ойыны нашар соғып жатыр

Ал мен сені күтемін, жаңбырда жалғыз

Бірақ сен мені қашан аласың?

Айтшы, сен мені қашан алып кетесің?

Толқын астында туған күн сияқты

Мен желкенді қайық сияқты бұрыламын

Қыс мені қинады, жел мені кеседі

Мен толқындардың кездейсоқ барамын

Ештеңеге қарамастан келу керек

Бізге бұдан былай күтудің қажеті жоқ

Менің өмірім тамшылап өтіп жатыр

Ал менің қайығым портта шіриді

Бірақ сен мені қашан аласың?

Айтшы, сен мені қашан алып кетесің?

Махаббат, махаббат, бейшара күйзеліс

Мен енді жасыра алмаймын

Мен әлі де сенемін, тоқтай алмаймын

Ал мен таңды аллеялардан бақылаймын

Бір күні келу керек екенін білемін

Ал сен мені табасың

Мен сонда боламын, баруға дайынмын

Мені алуға келгенде

Мен қону алаңында боламын

Бірақ сен мені аласың ба?