Deutscher Abend - Hildegard Knef

Nun gönnt die Firma stillen Abendfrieden

Dem Arbeitsmann, den Mädels, dem Commis;

Nun sitzt ganz Deutschland um den runden lieben

Gedeckten Tisch und sieht aufs Vis-à-vis

Da liegt das Land, ganz schwarz und blau und dunkel

Es klirrt der Wind im Telegrafendraht;

Ein gelbes Fenster grüßt dich mit Gefunkel

Hier spielt der Förster seinen Dauerskat

Man hebt die Zeitung, lässt sie wieder sinken

Die Welt, ihr Lieben, geht den alten Lauf;

Hierauf bezüglich kann man einen trinken

Die Pfeife qualmt, nun steigt der Mond herauf

Und hundert Mimen spreizen ihre Glieder

Und hundert Bürger füllen sich mit Bier;

Und hundert Mädchen summen kleine Lieder

Denn morgen, morgen muss er fort von ihr

O Herr, so wie wir hienieden krauchen

So segne Land und Leute und Kompott;

Verlass dich drauf, wir können's brauchen

Wir können's brauchen, lieber Gott

Енді компания сізге тыныш кешкі тыныштық сыйлайды

Жұмысшы, қыздар, кеңсе қызметкері;

Қазір бүкіл Германия жақындарының айналасында отырады

Дастархан жайып, виз-а-визге қарайды

Мұнда жер жатыр, бәрі қара, көк және қараңғы

Телеграф сымында жел дірілдеп тұр;

Сары терезе сізді жымыңдап қарсы алады

Мұнда орманшы өзінің алыс қашықтыққа конькиін ойнайды

Газетті көтересің, қайтадан түсіп кетсін

Дүние, қымбаттылар, ескі жолмен жүреді;

Осыған байланысты сіз ішуге болады

Түтік түтіндеп тұр, енді ай шығып жатыр

Ал жүз мим аяқ-қолдарын жайып жібереді

Ал жүз азамат сыраға толады;

Ал жүздеген қыз кішкентай әндерді шырқайды

Өйткені ертең, ертең ол одан қашып кетуі керек

Уа, Тәңірім, біз төменде жорғалап келеміз

Ендеше жер мен халықты жарылқап, компот;

Оған сеніңіз, біз оны пайдалана аламыз

Біз оны пайдалана аламыз, қымбатты Құдай