Der Mann, die Frau, das Mädchen - Hildegard Knef

Sie saßen in dem gleichen Raum

Der Mann, die Frau, das Mädchen

Und starrten sich beklommen an

Der Mann, die Frau, das Mädchen

Das Lachen der andern

Und Glas das zerbricht

Der milchige Rauch

Im dämmrigen Licht

Sie sahen, sie hörten, sie fühlten es nicht

Das Mädchen sehnte den Tag herbei

Die Stunde zwischen eins und zwei

In der sie sich gehörten

Die Stunde der täglichen Galgenfrist

In der sie die vielen Versprechen vergisst

Die nie gehalten werden

Die Frau sah noch einmal das letzte Jahr

Den Sommer, in dem sie so glücklich war

In dem sie sich gehörten

Dann kam der Brief und erster Verdacht

Ängstliche Fragen die er nur verlacht

Bis sie ihm endlich glaubte

Und er, er sieht das Mädchen an

Und fühlt sich endlich ganz als Mann

Dem alle nun gehören

Wie eine die sein Zuhause ist

Die andere, bei der er sein Alter vergisst

In einer Mittagsstunde

Sie saßen in dem gleichen Raum

Der Mann, die Frau, das Mädchen

Und tranken sich verbindlich zu

Der Mann, die Frau, das Mädchen

Олар бір бөлмеде отырды

Еркек, әйел, қыз

Және бір-біріне ыңғайсызданып қарады

Еркек, әйел, қыз

басқалардың күлкісі

Ал сынатын әйнек

Сүтті түтін

Күңгірт жарықта

Олар көрді, естіді, сезбеді

Қыз сол күнді аңсады

Бір мен екі арасындағы сағат

Олар қай жерде болды

Күнделікті тынығу сағаты

Онда ол көптеген уәделерді ұмытады

Бұл ешқашан сақталмайды

Әйел өткен жылы тағы бір рет көрді

Жазда ол өте бақытты болды

Олар бір-біріне тиесілі болды

Содан кейін хат пен бірінші күдік келді

Ол тек күлетін мазасыз сұрақтар

Ол ақыры оған сенгенше

Ал ол, ол қызға қарайды

Ақырында өзін ер адам сияқты сезінеді

Енді бәрі кімге тиесілі

Оның үйі сияқты

Екіншісі өзінің жасын ұмытатын жерде

Бір түскі сағатта

Олар бір бөлмеде отырды

Еркек, әйел, қыз

Және бір-біріне ішеді

Еркек, әйел, қыз