Duvemåla Hage - Helen Sjöholm

Sedan han lämnat Korpamoen

Tar han stigen mot Bökevara

Bidalites vägskäl ser han snart

En halv fjärdings väg är det bara

Skälljud från korna hör han svagt

Ifrån Åskålens näs och uddar

Hölassen där i träd och snår

Brukar kvarlämna strån och suddar

Över grind och stätta

Har han svingat sig, nu är han nära

Fötterna är lätta

För han vandrar vägen till sin kära

Åkerby har han bakom sig

Där ska dansas på lördagsnatten

När han passerat Åleberg

Ser han Kråkesjöns dunkla vatten

På Krysseboda sommaräng

Ser han liljekonvalj utslagen

Björkskogen där bär nya löv

Där är ljust in på sena dagen

Över grind och stätta

Har han svingat sig, nu är han nära

Fötterna är lätta

För han vandrar vägen till sin kära

Snart är han vid Sju Bönders grind

Jag kan skymta hans vita krage

Snart med hans axel mot min kind

Går jag i Duvemåla hage

Ол Корпамоеннен кеткеннен бері

Ол Бөкевараға жол тартады

Ол жақында Бидалиттің қиылысын көреді

Жолдың төрттен бір бөлігі ғана қалды

Сиырлардың үрген дыбыстарын әлсіз естиді

Аскеленнің түкпір-түкпірінен

Ағаштар мен қалың бұталардағы пішендік

Әдетте сабандар мен бұлыңғырлар қалдырады

Қақпа мен қақпаның үстінде

Ол секірді ме, енді жақын

Аяқтары жеңіл

Өйткені ол сүйіктісіне апаратын жолмен жүреді

Оның артында Акерби бар

Сенбі күні кешке би болады

Ол Алебергтен өткенде

Ол Кракесён көлінің қара суын көреді

Криссебода жазғы шалғынында

Ол алқаптың лалагүлінің құлағанын көреді

Ондағы қайың орманы жаңа жапырақтарды алып жатыр

Кешке қарай жарық болады

Қақпа мен қақпаның үстінде

Ол секірді ме, енді жақын

Аяқтары жеңіл

Өйткені ол сүйіктісіне апаратын жолмен жүреді

Көп ұзамай ол Жеті диқанның қақпасында болады

Мен оның ақ жағасын көремін

Көп ұзамай оның иығы менің бетіме тиді

Мен Дувемала жайлауына барамын