Посвящение Мандельштаму - Григорий Лепс, Александр Розенбаум

В доме том

За углом,

Где давным-давно все быльем

Поросло,

Жил поэт

Много лет,

Он владел нам дарящим свет

Ремеслом.

Когда город забывался долгим сном

Да на стыках громыхали поезда,

Лишь одно светилось полночью окно,

Лишь одна горела на небе звезда.

Жил один, нелюдим,

Плыл, как айсберг, средь белых льдин

По судьбе,

Но стучат по ночам.

Ведал он не одну печаль —

Много бед.

Помнил кнопку леденящую звонка,

Раздирающего душу на куски,

Помнил дней испепеляющих канкан

Да Иуды аккуратные виски.

Здесь на старом еврейском кладбище

По старинке, в черте оседлости

Господа лежат и товарищи,

Кто-то в роскоши, кто-то в бедности.

Кто-то в камне, расшитом золотом,

Вдоль оградок — скамейки чистые,

Кто-то в камне замшелом, колотом

Позабытый родными, близкими.

Вот фельдфебель Ее Величества

Делит землю с портным из Гомеля.

Тот был бездарью, этот — личностью —

Оба в землю легли изгоями.

В доме том

За углом,

Где давным-давно все быльем

Поросло,

Поросло…

Сол үйде

Бұрышта,

Баяғыда бәрі қайда болды

өсіп кеткен,

Онда бір ақын өмір сүрген

Көп жылдар,

Ол бізге жарық берушінің иесі болды

Қолөнер.

Ұзақ ұйқымен қала ұмытылғанда

Иә, пойыздар тораптарда шуылдады,

Түн ортасында бір ғана терезе жарқырап тұрды,

Аспанда бір ғана жұлдыз жанды.

Жалғыз өмір сүрген, араласпайтын,

Ақ мұздар арасында айсбергтей қалықтады

Тағдырдың жазуымен

Бірақ олар түнде қағады.

Ол бірнеше қайғыны білді -

Көп қиындық.

Мен салқындаған қоңырау түймесі есіме түсті,

жанды жыртып,

Мен канкандардың шырылдаған күндері есіме түсті

Иә, Яһуда таза виски.

Мұнда ескі еврей зиратында

Ескі әдіспен, Қоныстану бозғылтында

Мырзалар өтірік және жолдастар,

Біреу сән-салтанатта, біреу кедейлікте.

Алтынмен кестеленген тасқа біреу

Қоршаулардың бойында - орындықтар таза,

Біреу мүк, пышақ тас

Отбасы мен достары ұмытты.

Міне, Мәртебелі сержант

Гомельден келген тігіншімен жер бөліседі.

Мынау ортаңқы еді, мынау кісілік еді -

Екеуі де қуылған адам ретінде жерге құлады.

Сол үйде

Бұрышта,

Баяғыда бәрі қайда болды

өсіп кеткен,

Өсіп кеткен…