Svetlana et Maïakovski - Georgio

Et j’aimerais vraiment vous faire voir qu’aucun jour se ressemble

Chaque nuit a ses histoires d’amour et de sang

Sa p’tite gueule dans le miroir a de la tristesse à revendre

Elle ira voler leur grimoire, les arcs-en-ciel et les anges

Il pleut des larmes, des lames, des âmes perdues dans les cieux

Et cette femme a des airs de tortures pour les plus vicieux

Bienvenue dans les flammes de Pigalle, les nuits obscures

La face cachée d’la ville des amoureux

Elle danse comme Salomé dans la Bible, elle fait tourner la tête

J’croise les yeux ivres de ces hommes, Paris est une fête

Svetlana contacte ses amis, ment sa vie sur Internet

La princesse de la toundra n’est qu’une pute à Paris

Elle se cache pour pleurer, en séchant ses yeux elle comprit

Qu’elle essuyait ses rêves, qu’ici, c’est la guerre froide sans trêve

Au p’tit matin, retour dans la chambre de bonne

Avec une odeur qui hante les morts, et la froideur du mac qui cogne

Et quand tu dors

Ressens-tu le vent du Nord?

Je sais qu’il fait froid dehors

Mais réponds moi, es-tu morte?

Es-tu morte?

Es tu morte de peur par leur faute

Le matin se lève, tu as fini

Et tu mords, et tu mords les autres

Elle se rase la tête pour son côté féministe

Les mecs ne voient rien sur la rivière du Kama

Elle était irrésistible

La déprime a griffé son corps qu’elle expose sur l’trottoir

Ses yeux imbibés d’alcool nous raconte ses cauchemars

Mais de toute façon, qu’est c’qu’on s’en fout que la Terre tourne pas rond?

Est-ce que nous on tend la main?

Nan mais toute façon

Qu’est ce qu’on s’en fout d’aider son voisin

Svetlana est solitaire et c’est bien mieux comme ça

C’est l’feu dans sa tête quand elle fait les cent pas

Elle repense à hier, à ses parents qu’elle ne r’verra sans doute jamais

Aux enfants du village qui lui couraient après

À minuit et d’mi elle travaille, qu’il vente ou qu’il neige

Le ciel pollué garde les étoiles pour lui elle n’a pas d’privilège

Et elle s’invente rockstar ou amour perdu de florilège

Jusqu'à c’qu’un client bâtard, lui manque de politesse

Obligée d’simuler, qu’elle aime l'étranger allongé dans son lit

Ses pensées récitent, des poèmes de Maïakovski

Tu vois comme quoi on peut s'évader d’différentes façons

Lui il baise, elle elle pense

Le corps gelé et le souffle glaçon

Et quand tu dors

Ressens-tu le vent du Nord?

Je sais qu’il fait froid dehors

Mais réponds moi, es-tu morte?

Es-tu morte?

Es tu morte de peur par leur faute

Le matin se lève, tu as fini

Et tu mords, et tu mords les autres

Мен сізге ешбір күннің бір-біріне ұқсамайтынын көрсеткім келеді

Әр түнде махаббат пен қан туралы әңгімелер бар

Оның айнадағы кішкентай бетінде мұң бар

Ол олардың гримуарларын, кемпірқосақтарды және періштелерді ұрлайды

Жаңбыр жауып жатыр жас, жүздер, Аспанда жоғалған жандар

Ал бұл әйел ең зұлымдық үшін азаптау сияқты көрінеді

Пигалленің жалынына қош келдіңіз, қараңғы түндер

Ғашықтар қаласының жасырын жағы

Ол Библиядағы Саломе сияқты билейді, ол сіздің басыңызды айналдырады

Бұл кісілердің мас көздерін кездестіремін, Париж той

Светлана достарымен байланысады, Интернетте өмірі туралы өтірік айтады

Тундра ханшайымы Париждегі жезөкше ғана

Ол жылау үшін жасырынып, көзін құрғатады

Оның армандарын сүрткені, міне, бітімсіз қырғи-қабақ соғыс

Таңертең ерте қызметші бөлмесіне қайтады

Өлгенді қуантқан иісімен, қаққан сутенердің салқындығымен

Ал сен ұйықтағанда

Сіз солтүстік желді сезінесіз бе?

Мен сыртта суық екенін білемін

Бірақ маған жауап бер, сен өлдің бе?

Сен өлдің бе?

Олардың кінәсінен өле-өлгенше қорқасың ба

Таңертеңгілік үзіліс, сіз бітірдіңіз

Ал сен тістейсің, басқаларды тістейсің

Ол өзінің феминистік жағы үшін шашын қырады

Жігіттер Кама өзенінде ештеңе көрмейді

Ол қарсылықсыз болды

Депрессия оның денесін тырнап тастады, оны тротуарда ашады

Оның ішімдікке малынған көздері қорқынышты түстерін айтып береді

Дегенмен, Жердің қателескеніне кім алаңдайды?

Біз қол созамыз ба?

Жоқ бірақ бәрібір

Көршіңе көмектесу кімге ұнайды

Светлана жалғыз және бұл әлдеқайда жақсы

Ол жүріп келе жатқанда оның басындағы от

Ол кешегі күнін, енді ешқашан көрмейтін ата-анасын еске алады

Артынан жүгірген ауыл балаларына

Сатып жатыр ма, қар жауды ма, түн жарымда жұмыс істейді

Ластанған аспан жұлдыздарды өзіне ұстайды, оның артықшылығы жоқ

Ол өзін рок-жұлдызды немесе антологияға деген сүйіспеншілігін жоғалтты

Бейбақ тұтынушыға дейін оған сыпайылық жетіспейді

Ол төсегінде жатқан бейтаныс адамды жақсы көретінін елестетуге міндетті

Оның ойларын айтады, Маяковскийдің өлеңдерін айтады

Әр түрлі жолдармен қалай құтылуға болатынын көріп тұрсыз

Ол трахает, ол ойлайды

Тоңған дене мен мұздың тынысы

Ал сен ұйықтағанда

Сіз солтүстік желді сезінесіз бе?

Мен сыртта суық екенін білемін

Бірақ маған жауап бер, сен өлдің бе?

Сен өлдің бе?

Олардың кінәсінен өле-өлгенше қорқасың ба

Таңертеңгілік үзіліс, сіз бітірдіңіз

Ал сен тістейсің, басқаларды тістейсің