Voyous - Fauve, Georgio

Barre-toi !

Casse-toi j’t’ai dit, qu’est ce qu’il te faut de plus?

T’en as pas vu assez?

Et arrête de m’regarder comme ça

T’as rien écouté?

T’as rien compris?

Comment j’dois te l’dire pour que ça imprime?

Ecoute, pauvre conne:

J’suis pas quelqu’un de bien, j’suis pas une belle personne

J’suis une sale bête, une bouteille de gaz dans une cheminée

Et j’vais finir par te sauter au visage si tu t’approches trop

Comme ça a fait avec les autres

Mais tu sais pas d’quoi tu parles

J’ai essayé ça sert à rien on change pas, on change jamais

Et quand bien même de toute façon ici y’a pas de deuxième chance

On efface pas les ardoises

Me dit pas qu’t’es pas au courant, qu’t’as pas vu?

C’est imprimé partout dans les journaux

Sur les écrans, dans le regard des gens

C’est même écrit en grand sur les immeubles, la nuit

Quand les gens biens comme toi sont endormis

C’est marqué en rouge:

Tu nais comme ça, tu vis comme ça, tu canes comme ça

Seul à poil face à ton reflet avec ton dégoût de toi même

Ta culpabilité et ton désespoir comme seul témoin

Non crois moi, tu veux vraiment pas qu’j’aille plus loin

Parce qu’au mieux ça t’empêchera de dormir

Et au pire ça t’donnera envie de m’cracher à la gueule

Alors avant que j’me transforme encore une fois, pars en courant

Fuis-moi comme le choléra

Non j’ai braqué personne, planté personne, buté personne

Mais j’suis un voyou c’est comme ça qu’on dit tout simplement

J’ai fait des choses que j’regrette suffisamment

Suffisamment pour y penser tout l’temps

J’pourrais te donner un million de bonnes raisons

Pour qu’on m’attrape, qu’on m’casse les genoux et qu’on m’cloue au pilori

Et si un jour on vient m’chercher, j’résisterai pas

J’sortirai les mains sur la tête sans faire d’ennui

Mais avant qu'ça arrive j’voudrais qu’tu sache que j’ai compris

Que j’passe mes nuits entre cachetons et insomnies

Et que j’vais m’battre pour reconstruire un apprenti repenti

Et tant pis, si ça m’prend toute une vie

Pardon, que j’parle un peu moins fort?

Ah, on vous dérange en faite, merde…

Et ben si on t’dérange tu t’casses ou sinon tu fermes ta gueule

Tu regardes ton assiette et tu nous fous la paix 5 minutes

Le temps que j’termine, tu peux faire ça?

Qu’est-ce qu’il y a, ça t’gêne qu’on t’croise comme ça devant tout l’monde?

Ben ouais c’est chiant !

J’comprend mon gars

Mais dis toi que t’as d’la chance toi

Toi t’es né bien comme il faut, t’es solide, t’es cohérent

Tu mets personne mal à l’aise dans les restaurants

Tu dors bien sur tes deux oreilles

T’es un bon p’tit français, t’es beau, t’es bien

Comme un magazine de déco, comme une maison témoin

Ça n’t’arrive pas ces choses là, hein?

Tu vois absolument pas de quoi j’parle?

Et ben ouvre pas trop la porte de ton placard alors

Tu pourrais être surpris

Ça va t’faire tout drôle le soir où les choses

Que tu pensais avoir enfouies te font savoir

Qu’en fait, elles étaient là, juste là, planquées sous le tapis

Elles sortent une main puis t’plantent une seringue dans le pied

Avant de disparaître

Et alors là ça t’prend à la gorge, comme des odeurs d’ammoniac

Ça t’colle des sueurs froides, t’as les dents qui claquent

Mais non, j’me calme pas !

J’me calme pas, il sait pas c’que c’est lui !

Il sait pas c’que sait que d'être un crevard

D'être mal-foutu, d'être une crasse, un pantin

D'être le terrain où le bien et le mal s’affrontent

Il sait pas c’que c’est !

Non j’ai braqué personne, planté personne, buté personne

Mais j’suis un voyou c’est comme ça qu’on dit tout simplement

J’ai fait des choses que j’regrette suffisamment

Suffisamment pour y penser tout l’temps

J’pourrais te donner un million de bonnes raisons

Pour qu’on m’attrape, qu’on m’casse les genoux et qu’on m’cloue au pilori

Et si un jour on vient m’chercher, j’résisterai pas

J’sortirai les mains sur la tête sans faire d’ennui

Mais avant qu'ça arrive j’voudrais qu’tu sache que j’ai compris

Que j’passe mes nuits entre cachetons et insomnies

Et que j’vais m’battre pour reconstruire un apprenti repenti

Et tant pis, si ça m’prend toute une vie

Comment est-ce que tu peux penser qu’tu tiens à moi si moi même j’y tiens pas?

Pourquoi tu dis qu’tu m’aimes alors que moi même j’me déteste?

Pourquoi t’es là, pourquoi tu restes?

Comment est-ce que tu peux penser qu’tu tiens à moi si moi même j’y tiens pas?

Pourquoi tu dis qu’tu m’aimes alors que moi même j’me déteste?

Pourquoi t’es là, pourquoi tu restes?

Non pas ce soir, pas ce soir laisse-moi s’il-te-plait

Non j’veux pas y aller, j’veux pas rentrer, j’veux pas dormir

Mais surtout non j’veux pas parler

Ce soir j’veux juste hurler

J’ai besoin d’ouvrir les vannes, tu comprends, de tout lâcher

Comme un puceau qui ment, de hurler mes mots pesants

Avec ma voix d’adolescent qui a jamais mué

De hurler ma peur de l’abandon, ma recherche frénétique d’attention

Mon besoin d’reconnaissance en permanence, comme un chien des caresses

Mes tentatives désespérées d’me faire passer pour un mec que j’suis pas

Et que j’serai probablement jamais

De hurler mon absence de courage, ma cruauté, ma politesse maladive

Mon optimisme débile, mon zèle dangereux

Mes réflexes à la con, mes accès de colère

Ma culpabilité bidon, ma sexualité en vrac et mes fantasmes tordus

De hurler ma peur panique des autres, ma mesquinerie sournoise

Mes regrets, mes erreurs, mes névroses

Mes obsessions, mes méta-obsessions

Ma phobie de la douleur, de la perte, du suicide, de la dépression

Non j’ai braqué personne, planté personne, buté personne

Mais j’suis un voyou c’est comme ça qu’on dit tout simplement

J’ai fait des choses que j’regrette suffisamment

Suffisamment pour y penser tout l’temps

J’pourrais te donner un million de bonnes raisons

Pour qu’on m’attrape, qu’on m’casse les genoux et qu’on m’cloue au pilori

Et si un jour on vient m’chercher, j’résisterai pas

J’sortirai les mains sur la tête sans faire d’ennui

Mais avant qu'ça arrive j’voudrais qu’tu sache que j’ai compris

Que j’passe mes nuits entre cachetons et insomnies

Et que j’vais m’battre pour reconstruire un apprenti repenti

Et tant pis, si ça m’prend toute une vie

Кету !

Ажырашыңыз дедім, сізге тағы не керек?

Сіз жеткілікті көрмедіңіз бе?

Ал маған олай қарауды доғар

Сіз бірдеңе тыңдадыңыз ба?

Сіз бірдеңе түсіндіңіз бе?

Ол басып шығару үшін сізге қалай айтуым керек?

Тыңда, бейшара қаншық:

Мен жақсы адам емеспін, мен жақсы адам емеспін

Мен лас хайуанмын, Каминдегі жанармай құйылған бөтелке

Ал егер тым жақын болсаң, мен сенің бетіне секіремін

Басқалармен болғандай

Бірақ сіз не айтып жатқаныңызды білмейсіз

Мен тырыстым, пайдасы жоқ, біз өзгермейміз, біз ешқашан өзгермейміз

Жақсы болса да, мұнда екінші мүмкіндік жоқ

Біз тақталарды сүртпейміз

Білмеймін деп айтпа, не көрмедің?

Ол барлық газеттерде басылады

Экрандарда, адамдардың көз алдында

Тіпті түнде ғимараттарда үлкен жазылған

Сен сияқты жақсы адамдар ұйықтап жатқанда

Ол қызыл түспен белгіленген:

Сен осылай туасың, осылай өмір сүресің, осылай таяқ жейсің

Жалғыз өзіңді жек көретін шағылысуыңның алдында жалаңаш

Жалғыз куә ретінде сіздің кінәңіз бен үмітсіздігіңіз

Маған сенбе, сен менің одан әрі кеткенімді қаламайсың

Өйткені бұл ең жақсы жағдайда сізді сергек етеді

Ең сорақысы менің бетіме түкіргің келеді

Сондықтан мен қайта өзгермес бұрын қашып кет

Менен тырысқақ сияқты қаш

Жоқ, мен ешкімді тонамадым, ешкімді отырғызбадым, ешкімді өлтірген жоқпын

Бірақ мен бұзақымын, олар осылай дейді

Мен өте өкінетін нәрселерді жасадым

Бұл туралы үнемі ойлану жеткілікті

Мен сізге миллиондаған дәлелді себептер айта аламын

Ұсталып қалу үшін, тіземді сындырып, мені айыптаңыз

Ал бір күні мені іздеп келсе мен қарсылық көрсетпеймін

Ешбір қиналмай қолымды басыма қойып шығамын

Бірақ бұл орын алмас бұрын, мен түсінгенімді білгеніңізді қалаймын

Мен түндерімді кахетондар мен ұйқысыздық арасында өткіземін

Мен өкінген шәкіртті қалпына келтіру үшін күресемін

Бұл маған өмір бойы қажет болса, өте өкінішті

Кешіріңіз, мен сәл үнсіз сөйлеп тұрмын ба?

Әй, біз сені мазалап жатырмыз, қарғыс атсын...

Ал егер сізді мазаласақ, сындырасыз, әйтпесе аузыңызды жабасыз

Сіз тарелкаңызға қарап, бізді 5 минутқа қалдырасыз

Мен біткенше, сіз мұны істей аласыз ба?

Бұл не, сенімен бәрінің көзінше осылай кездескеніміз сізді мазалайды ма?

Иә, бұл сорақы!

Мен жігітімді түсінемін

Бірақ өзіңіз бақытты екеніңізді айтыңыз

Сіз дұрыс дүниеге келдіңіз, сіз беріксіз, сіз тұрақтысыз

Сіз мейрамханаларда адамдарды ыңғайсыздыққа ұшыратасыз

Сіз тыныш ұйықтайсыз

Сен жақсы кішкентай французсың, сен әдемісің, сен жақсысың

Декорация журналы сияқты, үлгілі үй сияқты

Мұндай нәрселер сенің басыңа түспейді, иә?

Сіз менің не айтып тұрғанымды мүлдем түсінбейсіз бе?

Онда шкафтың есігін көп ашпа

Сіз таң қалуыңыз мүмкін

Бұл кеште бәріңізді күлкілі етеді

Сіз жерленген деп ойлағаныңыз сізге хабар береді

Шын мәнінде олар сол жерде, кілемнің астында жасырылған

Олар қолын шығарады, содан кейін аяғыңызға шприц қояды

Мен жоғалып кетпес бұрын

Содан кейін ол сізді аммиак иісі сияқты тамағыңыздан алып кетеді

Салқын тер шығарады, тістерің дірілдейді

Бірақ жоқ, мен тынышталмаймын!

Мен тынышталмаймын, ол не екенін білмейді!

Ол кревард болудың не екенін білмейді

Бұралу, кір болу, қуыршақ болу

Жақсылық пен жамандық тоғысқан жер болу

Оның не екенін білмейді!

Жоқ, мен ешкімді тонамадым, ешкімді отырғызбадым, ешкімді өлтірген жоқпын

Бірақ мен бұзақымын, олар осылай дейді

Мен өте өкінетін нәрселерді жасадым

Бұл туралы үнемі ойлану жеткілікті

Мен сізге миллиондаған дәлелді себептер айта аламын

Ұсталып қалу үшін, тіземді сындырып, мені айыптаңыз

Ал бір күні мені іздеп келсе мен қарсылық көрсетпеймін

Ешбір қиналмай қолымды басыма қойып шығамын

Бірақ бұл орын алмас бұрын, мен түсінгенімді білгеніңізді қалаймын

Мен түндерімді кахетондар мен ұйқысыздық арасында өткіземін

Мен өкінген шәкіртті қалпына келтіру үшін күресемін

Бұл маған өмір бойы қажет болса, өте өкінішті

Мен өзіме мән бермесем, сен мені қалай ойлайсың?

Мен өзімді жек көрсем, неге мені сүйемін дейсің?

Неге мұндасың, неге тұрасың?

Мен өзіме мән бермесем, сен мені қалай ойлайсың?

Мен өзімді жек көрсем, неге мені сүйемін дейсің?

Неге мұндасың, неге тұрасың?

Бүгін түнде емес, бүгін кеште емес, мені тастап кетіңіз

Жоқ мен барғым келмейді, үйге барғым келмейді, ұйықтағым келмейді

Бірақ бәрінен бұрын, жоқ, мен сөйлескім келмейді

Бүгін түнде мен айқайлағым келеді

Мен су тасқынын ашуым керек, сіз білесіз бе, бәрін жіберіңіз

Өтірік қыздай, Ауыр сөздерімді айқайлап

Ешқашан өзгермейтін жасөспірім дауысыммен

Мен тастап кетуден қорқуымды айқайлау үшін, менің назарымды іздеу

Менің үнемі тануға деген мұқтаждығым, ит еркелеткендей

Мен өзімді мен емес жігіт ретінде көрсетуге тырыстым

Және бұл мен ешқашан болмайтын шығармын

Менің батылдығымның жоқтығын, қатыгездігімді, ауру сыпайылығымды айқайлау үшін

Менің ақымақ оптимизмім, менің қауіпті құлшынысым

Менің ақымақ рефлекстерім, ашулануым

Менің жалған кінәм, бос сексуалдық және бұрмаланған қиялдарым

Басқалардан үрейлі қорқуымды, айлакерлік ұқыптылығымды айқайлау үшін

Менің өкінішім, қателіктерім, невроздарым

Менің обсессацияларым, менің метаобсессияларым

Менің ауырсыну, жоғалту, суицид, депрессия туралы фобиям

Жоқ, мен ешкімді тонамадым, ешкімді отырғызбадым, ешкімді өлтірген жоқпын

Бірақ мен бұзақымын, олар осылай дейді

Мен өте өкінетін нәрселерді жасадым

Бұл туралы үнемі ойлану жеткілікті

Мен сізге миллиондаған дәлелді себептер айта аламын

Ұсталып қалу үшін, тіземді сындырып, мені айыптаңыз

Ал бір күні мені іздеп келсе мен қарсылық көрсетпеймін

Ешбір қиналмай қолымды басыма қойып шығамын

Бірақ бұл орын алмас бұрын, мен түсінгенімді білгеніңізді қалаймын

Мен түндерімді кахетондар мен ұйқысыздық арасында өткіземін

Мен өкінген шәкіртті қалпына келтіру үшін күресемін

Бұл маған өмір бойы қажет болса, өте өкінішті