Молчание - Ева Польна

Не прерывая повести, я разрываю круг.

Больше не верю совести, в этом, она — не друг.

Как избежать усталости, может быть чудом вдруг.

Только не надо жалости, этих напрасных мук.

Припев:

Любовь без сожаления дарю, она уже и так почти не дышит.

И, если я с тобой не говорю — это потому, что ты не слышишь.

Любовь без сожаления дарю, и верю в неизбежное прощание.

И, если я с тобой не говорю, потому, что ты — само молчание.

Видимо дело в гордости — гордость такой пустяк.

Мне не хватило твердости сделать последний шаг.

Хочется верить в лучшее… Может быть просто спишь…

Дай, я тебя послушаю… Чтож ты не говоришь?

Припев:

Любовь без сожаления дарю, она уже и так почти не дышит.

И, если я с тобой не говорю — это потому, что ты не слышишь.

Любовь без сожаления дарю, и верю в неизбежное прощание.

И, если я с тобой не говорю, потому, что ты — само молчание.

И будто бы и не было всех этих дней.

Каждый из которых длится тысячу лет.

Знаешь, я поверю гораздо скорей…

Не во все эти «Да», а одно твое «Нет».

Любовь без сожаления дарю, она уже и так почти не дышит.

И, если я с тобой не говорю — это потому, что ты не слышишь.

Любовь без сожаления дарю, и верю в неизбежное прощание.

И, если я с тобой не говорю, потому, что ты — само молчание.

Молчание…

Молчание…

Әңгімені үзбей, шеңберді бұзамын.

Мен енді ар-ожданға сенбеймін, ол дос емес.

Шаршаудан аулақ болу кенеттен керемет болуы мүмкін.

Тек аяушылық қажет емес, бұл бос азаптар.

Хор:

Мен махаббатты өкінбей беремін, ол дем алмайды.

Ал мен сенімен сөйлеспесем, бұл сенің естімегенің үшін.

Өкінбей сүйіспеншілікті сыйлаймын, Сөзсіз қоштасуға сенемін.

Ал мен сенімен сөйлеспесем, бұл сенің үндемеуің үшін.

Шамасы, бұл мақтаныш - мақтаншақтық осындай ұсақ-түйек.

Соңғы қадамды жасауға батылым жетпеді.

Мен ең жақсыға сенгім келеді... Мүмкін сен ұйықтап жатқан шығарсың...

Мен сені тыңдайыншы... Неге айтпайсың?

Хор:

Мен махаббатты өкінбей беремін, ол дем алмайды.

Ал мен сенімен сөйлеспесем, бұл сенің естімегенің үшін.

Өкінбей сүйіспеншілікті сыйлаймын, Сөзсіз қоштасуға сенемін.

Ал мен сенімен сөйлеспесем, бұл сенің үндемеуің үшін.

Және бұл күндердің бәрі болмаған сияқты.

Олардың әрқайсысы мың жылға созылады.

Білесің бе, мен тезірек сенемін...

Мұның бәрі емес, сіздің бір «Иә».

Мен махаббатты өкінбей беремін, ол дем алмайды.

Ал мен сенімен сөйлеспесем, бұл сенің естімегенің үшін.

Өкінбей сүйіспеншілікті сыйлаймын, Сөзсіз қоштасуға сенемін.

Ал мен сенімен сөйлеспесем, бұл сенің үндемеуің үшін.

Тыныштық…

Тыныштық…