Dreams - Enslavement of Beauty

Oh!

that my young life were a lasting dream!

My spirit not awakening, till the beam

Of an Eternity should bring the morrow

Yes!

tho' that long dream were of hopeless sorrow

'Twere better than the cold reality

Of waking life, to him whose heart must be

And hath been still, upon the lovely earth

A chaos of deep passion, from his birth

But should it be — that dream eternally

Continuing — as dreams have been to me

In my young boyhood — should it thus be given

'Twere folly still to hope for higher Heaven

For I have revell’d, when the sun was bright

I' the summer sky, in dreams of living light

And loveliness, — have left my very heart

In climes of my imagining, apart

From mine own home, with beings that have been

Of mine own thought — what more could I have seen?

'Twas once — and only once — and the wild hour

From my remembrance shall not pass — some power

Or spell had bound me — 'twas the chilly wind

Came o’er me in the night, and left behind

Its image on my spirit — or the moon

Shone on my slumbers in her lofty noon

Too coldly — or the stars — howe’er it was

That dream was as that night-wind — let it pass

I have been happy, tho' in a dream

I have been happy — and I love the theme:

Dreams!

in their vivid coloring of life

As in that fleeting, shadowy, misty strife

Of semblance with reality, which brings

To the delirious eye, more lovely things

Of Paradise and Love — and all our own!

Than young Hope in his sunniest hour hath known

Something Unique

О!

менің жас өмірім мәңгілік арман болды!

Менің рухым сәуле түскенше оянбайды

Мәңгілік болатын ертеңгі күн

Иә!

бұл ұзақ арман үмітсіз қайғы еді

«Суық шындықтан жақсырақ

Оянған өмірдің, жүрегі болуы керек адамға

Әдемі жер бетінде әлі де болды

Туғаннан бері терең құмарлықтың хаосы

Бірақ болса — бұл мәңгілік арман

Жалғастыру — мен үшін армандар болғандай

Менің жас бала        олай   берілсе  болса           

«Жоғары Аспанға үміттену әлі де ақымақтық

Өйткені мен күн жарқырап тұрғанда, рахаттанып қалдым

Мен жазғы аспанмын, тірі жарықты армандаймын

Ал сүйкімділік, — жүрегімнен кетті

Менің қиялымның шатырасында, бөлек

Өз үйімнен, болған тіршілік иелерімен

Менікі менікі - мен тағы не көрдім?

'Бір              '  — және жабайы сағат

Менің есімімнен өтпейді — біраз күш

Немесе сиқыр мені таң қалдырды — бұл салқын жел еді

Қасыма түнде келді де, артта қалды

Оның бейнесі менің рух                            бейне   рух                     бейне         рух                  

Оның асқақ түсінде ұйқыларымда жарқ етті

Тым суық — немесе жұлдыздар — қалай болды

Бұл түс түннің желіндей еді, өтсін

Мен армандағандай бақытты болдым

Мен қуанышты           тақырыпты ұнатамын:

Армандар!

олардың өмірдің  жарқын  бояуында 

Бұл тезірек, көлеңкелі, тұманды жақтау

Әкелетін шындыққа  ұқсастық

Ақылсыз көзге, одан да сүйкімді нәрселер

 Жұмақ пен Махаббат — және бәрі біздікі!

Жас Үміт өзінің ең шуақты сағатында білгеннен гөрі

Бірегей нәрсе