Tangled in Grand Affection - Enslavement of Beauty

Winter and autumn drove hand in hand

Dazzled by the light of a perplexed moon

All tangled in bohemian supremacy

And the tingly ambience of a deceitful noon

…tangled in grand affection

Autumn’s cold hand craving in a tight and comforting response

While their bizarre passionate music tore fainthearted souls apart

The narrow minded seasons did violently collide

When they beheld autumn hellishly situated on winter astride

…tangled in grand affection

There were few lucid moments in the subsequent madness

Both winter and autumn withdrew from joy to abided sadness

Wasting their dark passion and wasting their complexion

Reluctancy turned to nonchalance

And this denouement is the grand reflection

Daunting the timidity of shallow waters

The hands of the beast wrote some touching rhymes

Sadly they drifted apart like trees denued of leaves

And thus the dialogue was dead by springtime

Қыс пен күз қол ұстасып жүрді

Абыржыған айдың нұрына таң қалды

Барлығы богемиялық үстемдікте

Ал алдамшы түстің қытырлақ атмосферасы

…үлкен сүйіспеншілікке толы

Күздің салқын қолы қатты және жұбаныш береді

Олардың оғаш құмарлық әуендері әлсіреген жандарды жыртып жіберді

Тар ойлы маусымдар қатты соқтығысты

Олар күзді көргенде, қыста мініп тұрған тозақ

…үлкен сүйіспеншілікке толы

Кейінгі ессіздікте айқын сәттер аз болды

Қыс та, күз де қуаныштан қайғыға ұласты

Қара құмарлықтарын құртып, өңін босқа

Ынықсыздық бейқамдыққа айналды

Және бұл бас тарту үлкен көрініс

Таяз сулардың қорқақтығы

Аңның қолдары әсерлі рифмаларды жазды

Өкініштісі, олар жапырағы жойылған ағаштар сияқты бір-бірінен алыстап кетті

Осылайша, диалог көктемде өліп қалды